bericht uit Bergville
Hallo lieve vrienden en familie,
We vertrokken uit Ladybrand met lekker zonnig weer richting de Zuidelijke Drakensbergen. De route gaat over een fantastisch mooie weg langs de grens met Lesotho. Prachtige uitzichten op kleurijke bergen. We rijden door een nationaal park waar we veel bles of springbokken zien. Er zijn veel soorten en het is best lastig om vast te stellen welke we zien. Ook zien de het Swartwildebeest. Een vreemd beest, heeft wat van een rund en een paard. Maar vooral het uitzicht op de bergen is mooi. We zijn geeindigd bij Amphitheater backpackerslodge. We hebben ons tentje opgezet en kijken vanaf het campingveld op de Drakensbergen. Het ligt 22km van Bergville en alle faciliteiten zijn aanwezig. Zelfs een zwembad, sauna, jacuzzi, bar, restaurant, lekkere zitjes. We zijn hier 3 dagen gebleven. Met een gids zijn we een dag naar een dorpje in Leshoto geweest. De backpackers sponsoren daar een basisschool en om de dag is er een tour. Zij zijn de enige die dit dorp georganiseerd bezoeken. De gids, Adrian, is prettig gestoord, een muziefreak en hij vertelt veel verhalen. Ook deze gids wil vooral de positieve kanten van zijn land sinds de democratie laten zien. Het is 2 uur rijden over beroerde wegen. We krijgen stempels in ons paspoort als we de grens overgaan. Leshoto hoort bij de 3 armste landen ter wereld en het hoogst gelegen als het gaat om bewoning. In het dorp is het leven nog heel traditioneel. Ronde huisjes (dan kunnen de kwade geesten zich niet verbergen) met rieten daken. We krijgen uitleg over het leven hier van de onderwijzer. We zien het land geploegd worden met ossen, voor aardappelen. Vrouwen koken centraal voor iedereen. Hier lijkt het leven simpel. We wandelen een klein uur omhoog naar een grot waar enkele schilderingen zijn en eten daar ons lunchpakket. Terug in het dorp proeven we het zelfgemaakte bier (melig en niet lekker) en hun dagelijkse kost, gekookt maismeel (polenta) met wilde spinazie, met knoflook en gekruid. Eten met je hand en wij vonden het erg lekker. Daarna bezoeken we ook hier een genezer. En hij vertelt over zijn roeping in zijn eigen taal (Sesotho) en de onderwijzer en gids vertalen. We zijn met 7 toeristen, 2 duitsers, 2 fransen, een jamaicaan en wij. Een klein groepje dus. Een interessante dag en de zon scheen volop.
D
e 2e dag hebben we, met dezelfde gids, een trek gemaakt in het Natal NP. Ook nu weer 2 uur rijden deels over beroerde wegen. We maken hier, met een groep van zo'n 12 een van de 10 mooiste dagtocht. Naar de bovenkant van de Tukela waterval. Vanaf 2500m naar 3100m. Eerst zigzaggend rustig stijgen, dan 200m stijle klim met handen en voeten door een smalle kloof. Lunch op een plateau op 3100m waar we beloond worden met 2 zwevende lammergieren. Ook hier heeft Adrian een verhaal over, maar als we al zijn verhalen vertellen wordt dit een heel lang verhaal. We wandelen verder over een groot plateau naar de bovenkant van die waterval. De 2e hoogste ter wereld, of de 4e, dat is maar hoe je het uitlegd. 950 m verval (2e) een diepte!!! Vreselijk. Na 300 m raakt het water de rotsen, dus 650m vrij verval (4e). Vandaar lopen we weer over het plateau en komen bij 2 ladders verticaal langs de berg. De eerste is 15m, de 2e is 25m, best heftig. Maar van Adrian krijgen we alle tips zodat we de kloof en de ladders veilig omhoog/omlaag gaan. Daarna is het deel zigzag terug naar het busje. Een geweldige tocht, totaal ruim 6 uur en we voelen dat best wel. De dag begon bewolkt, later zon en veel, heel veel wind waardoor het koud was, jassen aan dus. De 3e dag rijden we met eigen auto het NP in om nog een korte wandeling te maken naar een grot met schilderingen gemaakt door de San en een waterval. Daar komen we veel bavianen tegen. Echt heel dichtbij, 3 meter voor ons op het pad zat moeder met kind. We wachten maar tot ze verder trekt. Een hele groep bavianen kruist al etend van planten ons pad. Na de middag hebben we ons gesettled in een zitje bij de backpackers, lunch, lezen, dit verhaal schrijven en zoeken naar onze volgende stop. We hebben ons hier uitstekend vermaakt. Het eten, keuze tussen vlees en vegatarisch, met voor- en nagerecht was erg lekker en leuke mensen ontmoet. Kortom een topper!
Tot het volgende bericht en groetjes van ons, erwin en hanneke
Reacties
Reacties
Wel toevallig Kees denkt dat ik op en baviaan lijk. En dan komen jullie ze tegen. Jullie zien wel een mooi land met zulk natuur.
Hoi
Mooi het allemaal te bekijken, jullie hebben alweer heel
wat leuks meegemaakt.
Hier alles nog rustig (( nog geen kleinzoon))
Ze wacht vast op jullie....
Tot binnenkort weer.
Groetjes
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}