bericht uit antisirabe
Hoi allemaal,
Vandaag, vrijdag, een lange reisdag. Eerst over dezelfde weg terug naar Tana. Daar inkopen gedaan voor de picknick. Daarna vervolgen we de reis naar het zuiden. Het landschap veranderd snel. Geen regenwoud meer, we rijden op een hoogvlakte, zo'n 1500m hoog. Het landschap kleurt vooral rood, veel minder bos. Een rivier slingert erdoor en daar worden kleren in gewassen. Mensen lopen met manden op hun hoofd langs de weg, of ze trekken een kar voort, soms op de fiets of brommer. Op het land zien we ossen ploegen en ze trekken volle karren met hooi. We stoppen in een dorp waar alluminium potten en pannen worden gemaakt op authentieke wijze. In kleine ruimten wordt dat met zand en gloeiend heet alluminium gefabriceert en geslepen. Erg ongezond werk. Die mannen zien grauw van het stof en slijpel. Ze maken er ook souveniertjes en we kopen een kikkertje. Verder is er een mark. Als we doorijden passeren we diverse souveniers stalletje met mariabeelden, muziekinstrumenten, blikken auto's en rieten manden. In Antsirabe halen we de missing backpack op, Erwin kan zijn eigen kleren weer aan vanavond. Ons eindpunt is 7 km buiten Antsirabe, Residence Madelief. Een nederlands project voor opvang en scholing van kinderen. Hier is ons hotel en dit is een werkgelegenheidsproject voor de omgeving. We hebben hier een Madagaskische maaltijd. Rijst met vlees en groentegerechten, een soort rijsttafel. Het smaakt heerlijk. Er zijn maar 11 kamers en die zijn heel mooi. Er omheen ligt mooie tuin.
De volgende dag zijn wennaar het Tritrivameer gereden. Dit is een kratermeer met groen water. Steile wanden rondom het meer. We maken hier een wandeling, niet al te zwaar. Daarna gaan we terug naar de stad waar we sneliets eten. De groepnis gesplitsts, een deel is vanaf het meer terug aan het lopen. Wij gaan wat anders doen. We zijn met 9 man en gaan in 2 groepjes met elk een gids fietsen naar een dorpje. We zijn dus nog met zijn 5 en fietsen over een onverharde stoffige weg vol hobbels. Het is niet ver, na 20 minuten en 1 klimmetje zijn we er al. We wonen hier een Omwenteling bij, ofwel een herbegrafenis. Hier in de steeek heeft elke familie een graftombe, die staan her en der in de landschap. De doden worden hier generatie na generatie bijgelegd. De tombe waar wij zijn wordt elke 7 jaar geopend. Daaraan vooraf wordt er gegeten en gedanst, er is een blaasband met oa trompet en klarinet. De ceremonie begint met het volkslied, dan is iedereen stil. Een astroloog bepaald het tijdstip dat de tombe open gaat, dat was rond 2 uur. Dan worden alle doden, die gewikkeld zijn in doeken, eruit gedragen en over de hoofden van alle mensen heen op matten gelegd, naast elkaar. Vervolgens worden ze 1 voor 1 omwikkeld met nieuwe lakens, over de oude heen. Je ziet geen skelet. Er kwamen wel 40 doden uit de tombe. Het is ook lastig te zien want iedereen dringt eromheen. En de muziek gaat maar door. Veel mensen dansen en ik die mee, dat vinden ze erg leuk. De doden moeten dan nog drogen en de astroloog bepaald wanneer ze wee teruggelegd worden. Dat laatste hebben we niet bijgewoond, dat werd te laat. Wij waren hier de enige toeristen en de gids legde uit wat er gebeurde. We mochten volop foto's maken. Iedereen geeft je een hand, de mensen feesten, drinken en zijn heel vriendelijk. Je wordt geacht om geld te geven, want het is een duur gebeuren, en een fles rum. Het idee hierachter is dat als ze bij jou Omwenteling komen ze het dubbele teruggeven. Het is een groot feest, weinig verdrietige mensen en we vonden het een eer om dit bij te mogen wonen. Het gesjouw met doden is niet iets dat wij gewend zijn en maakt wel indruk. We hebben de grootouders begroet en hartelijk bedankt, en zij ons. Ze zoenden ons en we moesten een foto van hun maken. Heel bijzonder was het. Er zijn ook tombes die elke 5 of 3 jaar opengaan, die families zijn rijker. Teruggefietst naar Antisirabe en daar nog wat gedronken met de rest voor we de bus in konden naar het hotel wasr weer eeb heerlijk menu was gekookd. Nu een soep met mie en daarbij aardappelkroketjes, deegkoekjes met waterkers en gehaktballetjes, en vers fruit.
Lieve groeten van ons
Reacties
Reacties
Hoi Hanneke en Erwin,
Lees nu pas al jullie verhalen, dit lijkt al op een complete reisverslag, zoveel jullie al gezien en mee gemaakt hebben. Wel heel mooi en leuk om te zien. Hoe is het met de rugzak van Erwin afgelopen? Nog heel veel vakantie plezier. Liefs
Indrukwekkend dat doden verhaal en zo anders als ik ooit ergens gezien heb. Bijzonder, tja dat Madagascar stond al op ons lijstje .......
Wat een interessante verhalen!! Geniet nog maar!!!
Wat fijn om ook met kleine groepjes op pad te kunnen. Heel avontuurlijk maar ook zwaar. Geweldig.
Leuk om zo mee te kunnen leven. Prachtige natuur dus en een bijzondere ervaring bij de Omwenteling. Fijn dat Erwin zijn bagage terug heeft. Nog heel veel plezier!!
Hay. .wat een leuke reis zijn jullie aan het maken.ik volg jullie en geniet van de verhalen.H&E. .genietse.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}