Toen we wakker werden was de lucht strakblauw en dat is de hele dag gebleven. En ook vandaag een lekkere korte fietsdag, 45km vooral langs de kust verder naar het noorden. Dit is de laatste dag dat we langs zee fietsen en wat vooral opvalt is dat de hele kust, m.u.v. de vissersplaatsen die je doorfietst, omzoomd is met hekwerken waarop een meter gerold prikkeldraad zit. Die hekwerken konden onder stroom worden gezet als er dreiging van buitenaf was. Maar daarmee ziet de kust er niet zo fraai uit. We hebben geen enkele dag mensen zien zwemmen in zee. Vaak is het ook verboden om te zwemmen. Op enkele plaatsen waar de golven lekker hoog zijn wordt gesurft. Maar vandaag was het een hele rustige route en we fietsen ook een stuk over smalle betonwegen tussen rijstvelden en koeienstallen door. Als de weg is voorzien van blauwe lijnen links en/of rechts dan weet je dat je op een fietsroute zit. En vaak staan er ook fietsrouteborden. De routebeschrijving hebben we langs de kust niet echt nodig. Onderweg alleen een koffiestop waarbij we heerlijk over zee uitkeken en genoten van de zon. En we waren al om 1 uurop de eindbestemming, Geonji, de meest noordelijkste plaats waar we komen. Er is hier een haven waar marine fregatten liggen.

Vandaag niet gefietst. We zitten hier op 40km van de Noord-Koreaanse grens en je kunt de gedemilitariseerde zone (DMZ) bezoeken. We hebben getwijfeld of we dat wel willen zien. Maar we zitten er zo dichtbij dat we vinden dat we het toch gezien moeten hebben. Je kunt er niet op de fiets naar toe. Na 25km wordt je teruggestuurd. En vanuit Geonji rijden geen touringcars waar je in mee kunt. Maar de beste mogelijkheid is per taxi. Dus na het ontbijt lopen we naar een taxichauffeur die wat staat te kletsen bij een viszaak. We spreken een vaste prijs af en vertrekken. Na 25km komen we langs de ticketoffice waar we een papier moeten invullen met naam, adres, geboortedatum. Dan rijden we door tot een checkpoint waar een deel van het formulier wordt afgehaald. Dit is ter controle dat we ook weer terugkomen. De taxichauffeur staat ook op het formulier. Paspoorten worden niet gevraagd. We rijden verder naar de Observatie toren en kijken daar een uur rond terwijl de taxi op ons wacht. We krijgen een kaartje en beschrijving in het Engels zodat we begrijpen wat we zien; wat is noord Korea en zuid Korea en ertussen ligt de DMZ die 4km breed is. We zien een spoorlijn en weg lopen die Noord-Korea ingaan. Verlaten, de hoop is dat ooit deze verbinding weer gebruikt kan worden. Het is verder een compleet verlaten gebied waar je alleen wat uitkijktorens en hekwerken met prikkeldraad ziet. Maar het is toch wel behoorlijk indrukwekkend om te zien. De observatietoren is een moderne zilverkleurige breedte toren waarin ook foto’s te zien zijn. Er zijn meer bezoekers, maar het is niet druk. Daarna rijden we naar het DMZ museum waar de geschiedenis an de Koreaanse oorlog in beeld en geluid wordt weergegeven. We zien dat er na de ondertekening de declamatie nog vaak aanslagen door Noord-Korea zijn geweest en ook nog vrij recentelijk. Voorlopig zullen het nog wel twee landen blijven. Er is ook een ruimte waar het vergelijk met de Berlijnse Muur is tentoongesteld. Buiten het museum staat ook een origineel stuk van de Berlijnse Muur. Al met al is hetniet het leukste deel van onze vakantie maar het is wel een wezenlijk onderdeel van dit land dat wel indruk maakt.

Weer terug zijn we nog naar het festival gegaan wat gisteren ook al aan de gang was. Er liggen enkele marineschepen en we worden uitgenodigd om op het bevoorradingsschip rond te lopen. Van daaraf kunnen we de andere schepen en bemanning gadeslaan. Matrozen zijn bezig met het voorzien van boordmachinegeweren van kogels. Uiteraard mogen we hier geen foto’s maken. Een marinier blijft met je meelopen en hij wil wel een foto waar we met hem opstaan, vooruit dan maar.

Het is een groot provinciaal jaarlijks festival voor de veiligheid van vissers en goede vangst van koolvis. Er is een groot podium waar een militaire kapel aan het inspelen is. Later begint het optreden en we gaan tussen het publiek zitten. En een 7tal bobo’s houden een toespraak. Er worden lootjes weggegeven. We zaten bij een groepje jongeren die bij het roepen van de nummers onze nummers in de gaten hielden. Er zat een lolbroek bij die deed alsof een van onze nummers werd omgeroepen. Ik trapte er bijna in.... volgens mij kreeg jeeen doos met vis, dus wat hadden we ermee gemoeten?

We snacken wat bij een eettentje, pannenkoek met groenten en inktvis en tempura. Een biertje erbij en daarna zijn we naar het hotel gelopen. Wat later zien we vanuit ons raam, uitzicht op zee en haven, nog mooi vuurwerk. Het festival is officieel geopend en gaat nog 3 dagen door, maar dat maken wij niet mee.

We hebben nog 4 dagen te fietsen naar Seoel, door de bergen. En omdat de 1e 3 dagen erg lange en zware fietsdagen zijn besluiten we om een stuk met de bus te doen.

Lieve groeten van ons.