Laatste bericht uit Seoul

Lieve vrienden en familie,

We hebben nog twee dagen heerlijk in Seoul doorgebracht. Dinsdag was het een strakblauwe lucht en zo’n 24 graden. En omdat het grote paleis op dinsdag gesloten is hebben we in de ochtend een uitstapje gemaakt naar het Bukhansa NP. Heel Zuid-Korea is bergachtig en ook rondom Seoul zijn heuvels en daar kun je heerlijk wandelen. In de weekenden is dat giga druk maar door de week valt het wel mee. Met de metro bereik je snel de rand van de stad en in minder dan een kilometer wandel je dan met prachtige uitzichten over de stad. We liepen een stuk van het Seoul trail, maar toen we erachter kwamen dat deze 157km lang is zijn we na de koffie maar gestopt en naar de stad teruggegaan. Daar zijn we de wijk Gwangjang ingegaan. Dat is een wijk die begrenst wordt door een winkelstraat en de smalle laaggelegen rivier en daartussen zijn allemaal smalle straatjes met volop winkels. Echt alles is er te koop. En ook heel, heel veel eettentjes. Het is er druk en veel Koreanen zitten er ook te eten. Op kleine plastic krukjes in de straten waar het eten bereid wordt waar je bij staat of zit of in kleine restaurants. We hebben hier lang geslenterd en uiteraard gegeten. Toen we het wel gezien hadden zijn we Namsan gegaan. Dit is een heuvel midden in de stad van 262m hoog. Daarop staat de Namsan Seoul Tower. Vanaf het metrostation lopen we naar de kabelbaan die ons omhoog brengt. Het is echt een toeristisch gebeuren. Boven hangen balustrades vol met slotjes waar geliefden boodschappen aangehangen hebben. Dat ziet er wel kleurig uit. En iedereen maakt daar dus foto’s. Wij gaan ook de toren op voor het uitzicht over de stad, dat zeker als het donker wordt heel indrukwekkend is. De rit is met een lift, maar je wordt wel begeleid met beeld en geluid. Eerst lopen we door donkere gangen en komen in een ruimte waar een kleurige lichtshow is, dan weer een stukje donkere gang en we kunnen de lift in. De jongen die meegaat zegt dat we naar het plafond moeten kijken. En dan vertrekt de lift alsof het een raket is, met geluid en beeld op het plafond lijkt het of we de ruimte inschieten. Erg leuk gedaan. De toren is 236m hoog en je kunt rondlopen en over die giga stad Seoul uitkijken. Heel mooi. Weer terug met de lift (met beelden naar de aarde) zoeken we in de wijk een restaurantje en eten Beef Bulgogi. Dit hadden we nog niet eerder gegeten en het is weer erg lekker. Het lijkt wat op Chinese fondu en er zitten allerlei bijgerechten bij. We drinken er maar weer een flesje Soju bij. We zijn erachter dat het drankje dat je overal uit de koelkast haalt en wat een beetje anijssmaak heeft Soju heet. Het is een rijstdrank en is er in verschillende smaken. Je drinkt het uit een borrelglaasje.

En de laatste dag was bewolkt maar het was wel zo’n 22 graden. We nemen de metro naar het Gyeongbokgung “palace of the Shining Happiness” en we kijken om 10 uur naar de wisseling van de wacht. Dit wordt opgevoerd voor toeristen, 2keer per dag/6 dagen in de week. En het is dus best druk. Vooral weer veel toeristen die in traditionele kleding hier rondlopen. Hele families maar ook westerse toeristen gaan in traditionele kleding dit paleis bezoeken. Er staan geen wachten continue voor de poorten van het paleis. Dus eerst worden de wachten geplaatst met een soort optocht en trommels en fluiten. En daarna zien we dan ook nog de wisseling, weer met trommel en fluit. De mannen zijn uitgedost in zijden jurken en veren op hun hoofdtooi. We hebben dit wel vaker in steden bekeken en het komt overal op hetzelfde neer. Maar toch leuk om in elke stad waar dit plaatsvindt te bekijken. Het hoort er een beetje bij.

Daarna gaan we het paleis bezoeken. Dit is gebouwd aan het begin van de Joseon dynastie in 2 jaar tijd en was gereed in 1392. Bijna 600 jaar heeft het gediend als koninklijke residentie, tot het einde in 1910. Het is ook volledig vernietigd en weer opgebouwd in Confusiaanse stijl en de gebouwen met de typische daken zijn kleurrijk en ook past het in de prachtig omgeving met de bergen op de achtergrond. Het is een heel groot terrein en hier hebben veel mensen gewoond. Nu zijn alleen een paar belangrijke gebouwen van binnen in te zien zoals de vertrekken van de koning, de koningin, ontvangst voor buitenlandse gasten, staatszaken en de bibliotheek. Paviljoens waar bijvoorbeeld de concubines en ambtenaren woonden zijn dicht. Ook is niet alles opgebouwd en zie je nog fundering van waar ook een gebouw heeft gestaan. We hebben het nationale Paleis museum, dat ook binnen de muren van het paleis staat, bezocht. Daar is de historie van die Joseon dynastie tentoongesteld en we zien dat de laatste 2 koningen ineens keizers worden genoemd? We hebben niet kunnen achterhalen waarom?

In de middag gaan we naar de wijk Insandong. We eten er eerst een schaal met verschillende dumplings, jammi. Dit is een wijk waar toeristenwinkeltjes te vinden zijn en we struinen hier de rest van de dag rond. We vinden geen mooi souvenir, maar ik scoor nog wel een mooie sjaal en een ketting. We kiezen in deze wijk een laatste restaurant waar we weer heerlijk eten met een flesje rijstwijn als afsluiting van ons avontuur door Zuid-Korea. Wij hebben hier genoten. Een heerlijke fietstocht door een land met een prachtige natuur. Het is behoorlijk westers maar je vindt nog wel wat van de oude cultuur. En het eten is heel erg lekker, tenminste dat vinden wij. De Koreanen zijn erg vriendelijk en relaxed. Geen getoeter op straat en iedereen is beleefd in verkeer, op straat, op roltrappen. Alleen de taal is lastig, ze leren hier Japans en Chinees verplicht op school. In Seoul kun je wel iets beter uit de voeten met Engels. Een vertaalapp boodt vaak uitkomst en gebarentaal snapt iedereen.

Over minder dan een uur worden we opgehaald en gaan naar het vliegveld. Met een tussenstop op HongKong landen we vrijdagochtend om half 7 op Schiphol. Iedereen bedankt voor jullie reacties, altijd leuk om te lezen dat jullie meeleven met ons.

Lieve groeten,

Erwin en Hanneke

Bericht uit Seoul II

Lievevrienden en familie,

We zijn in 4 dagen naar Seoul gefietst dwars door de bergen over mooie wegen en fietspaden.

De 1e dag, vrijdag 18 oktober, hebben we 60km afgelegd. Daar zat een lange klim in over 25km. Soms licht klimmen, soms pittig en soms een vlak of dalend stukje erin. We zien op verschillende plekken gestapelde betonblokken langs weerszijden van de weg. Die zijn bedoeld om op te blazen als er een inval is vanuit Noord-Korea. Eenmaal boven hebben we een lange pauze gehouden en daarna zijn we aan de afdaling begonnen. Dat ging giga snel en daarna fietsten we over een 2baans weg nog kilometers door een kloof. Prachtige herfstkleuren en we zijn op dit stuk maar 1 auto tegengekomen. Het was een vals plat en we gingen met een flinke vaart erdoorheen. Ooit was dit de doorgaande weg, nu is er een nieuwe snellere weg waar het autoverkeer op zit. We zijn gestopt in Wantong een leuk stadje waar veel militairen in het weekend komen. We lezen dat hier in het noorden diverse garnizoenstadjes zijn waar de militairen hun vrije weekend doorbrengen. Het zijn jonge gasten en ze lopen in groepjes door de stad, in uniform uiteraard. We vinden een prima hotel en zowaar de jongen spreekt wat Engels. Later gaan we eten en het was weer voortreffelijk. Een schaal met speklapstukjes in een licht pittige saus en wat groenten dat was wat we vanaf het plaatje hadden besteld. Maar daar kwam nog heel wat bij. Soep, rijst, gebakken ei, en de voor ons inmiddels bekende schaaltjes bijgerechten. Het was heerlijk, een van de beste volgens Erwin. En voor een spotprijs van ongeveer 12 euro incl een halve liter bier. Zo goedkoop hebben we niet vaak gegeten.

De volgende dag was een korte route, het restant van de beschreven route (30km) met 1 klim over 13km. Dat was prima te doen. De klim was heel geleidelijk en op het einde door een tunnel van 500m, dus oordoppen in. Na de tunnel was een parkeerplaats met restaurant waar we stopten. Er zat een echtpaar wat te snacken en ze boden ons meteen wat aan. Een oliebol gebakken als een grote wokkel met suiker en een ronde flap waar een walnoot/honing mengsel inzat. Vooral die laatste was erg lekker. We krijgen er een doekje bij voor onze handen. Het is onvoorstelbaar hoe vaak mensen je wat aanbieden en we bedanken ze weer heel vriendelijk. We drinken hier nog een koffie en gaan de laatste 10 km afdalen naar Yangu waar we de bus nemen naar Chungcheon. Hiermee slaan we het zwaarste stuk en ca. 120km van de hele ronde over. De bus doet er een klein uur over. En de fietsen gaan gewoon gratis mee. Een ticket kost ongeveer 5 euro pp.

Een korte fietsdag (45km) van Chungcheon naar Cheongpyeong. De dag begin mistig maar tegen 11uur kwam de zon er goed door. We fietsen van het Chungcheon fietspad, dat mooi langs en boven de rivier is gemaakt, naar het Hangang fietspad waarvan een deel is aangelegd over een oude spoorweg en door een spoortunnel waar we begeleid worden met een muziekje. Het is zondag en we komen weer veel fietsers tegen. Het is een relaxed dagje en de temperatuur loopt op naar 23 graden.

En dan de laatste fietsdag naar Seoul 78km, volgen we het Hangang fietspad. Ook vandaag eerst mist maar het trekt snel open en we hebben weer een prachtige zonnige dag. Het fietsen gaat soepel, soms een korte klim. Hoe dichter we bij Seoul komen, hoe meer (groepjes) fietsers we zien. Je zou denken dat het zondag is ipv maandag. Halverwege zien we de torenflats van de voorstad van Seoul verschijnen. We fietsen een stuk dezelfde route als de 1e dag alleen nu aan de andere kant van de rivier. En zo trappen we relaxed Seoul onder de viaducten van autowegen door, binnen en staan om 3 uur voor het Kobos hotel. De fietstocht zit er op. In totaal hebben we 1275 km op de fiets afgelegd. Geen ongelukken, geen lekke banden. Zuid-Korea is een mooi, fijn en veilig fietsland. Veel fietspaden en kleine stille wegen en langs doorgaande wegen houden automobilisten goed rekening met je. We gaan nu nog twee dagen afkicken van het fietsen en vliegen donderdag terug naar Nederland.

Lieve groeten

Erwin en Hanneke

Bericht uit Geonji

Toen we wakker werden was de lucht strakblauw en dat is de hele dag gebleven. En ook vandaag een lekkere korte fietsdag, 45km vooral langs de kust verder naar het noorden. Dit is de laatste dag dat we langs zee fietsen en wat vooral opvalt is dat de hele kust, m.u.v. de vissersplaatsen die je doorfietst, omzoomd is met hekwerken waarop een meter gerold prikkeldraad zit. Die hekwerken konden onder stroom worden gezet als er dreiging van buitenaf was. Maar daarmee ziet de kust er niet zo fraai uit. We hebben geen enkele dag mensen zien zwemmen in zee. Vaak is het ook verboden om te zwemmen. Op enkele plaatsen waar de golven lekker hoog zijn wordt gesurft. Maar vandaag was het een hele rustige route en we fietsen ook een stuk over smalle betonwegen tussen rijstvelden en koeienstallen door. Als de weg is voorzien van blauwe lijnen links en/of rechts dan weet je dat je op een fietsroute zit. En vaak staan er ook fietsrouteborden. De routebeschrijving hebben we langs de kust niet echt nodig. Onderweg alleen een koffiestop waarbij we heerlijk over zee uitkeken en genoten van de zon. En we waren al om 1 uurop de eindbestemming, Geonji, de meest noordelijkste plaats waar we komen. Er is hier een haven waar marine fregatten liggen.

Vandaag niet gefietst. We zitten hier op 40km van de Noord-Koreaanse grens en je kunt de gedemilitariseerde zone (DMZ) bezoeken. We hebben getwijfeld of we dat wel willen zien. Maar we zitten er zo dichtbij dat we vinden dat we het toch gezien moeten hebben. Je kunt er niet op de fiets naar toe. Na 25km wordt je teruggestuurd. En vanuit Geonji rijden geen touringcars waar je in mee kunt. Maar de beste mogelijkheid is per taxi. Dus na het ontbijt lopen we naar een taxichauffeur die wat staat te kletsen bij een viszaak. We spreken een vaste prijs af en vertrekken. Na 25km komen we langs de ticketoffice waar we een papier moeten invullen met naam, adres, geboortedatum. Dan rijden we door tot een checkpoint waar een deel van het formulier wordt afgehaald. Dit is ter controle dat we ook weer terugkomen. De taxichauffeur staat ook op het formulier. Paspoorten worden niet gevraagd. We rijden verder naar de Observatie toren en kijken daar een uur rond terwijl de taxi op ons wacht. We krijgen een kaartje en beschrijving in het Engels zodat we begrijpen wat we zien; wat is noord Korea en zuid Korea en ertussen ligt de DMZ die 4km breed is. We zien een spoorlijn en weg lopen die Noord-Korea ingaan. Verlaten, de hoop is dat ooit deze verbinding weer gebruikt kan worden. Het is verder een compleet verlaten gebied waar je alleen wat uitkijktorens en hekwerken met prikkeldraad ziet. Maar het is toch wel behoorlijk indrukwekkend om te zien. De observatietoren is een moderne zilverkleurige breedte toren waarin ook foto’s te zien zijn. Er zijn meer bezoekers, maar het is niet druk. Daarna rijden we naar het DMZ museum waar de geschiedenis an de Koreaanse oorlog in beeld en geluid wordt weergegeven. We zien dat er na de ondertekening de declamatie nog vaak aanslagen door Noord-Korea zijn geweest en ook nog vrij recentelijk. Voorlopig zullen het nog wel twee landen blijven. Er is ook een ruimte waar het vergelijk met de Berlijnse Muur is tentoongesteld. Buiten het museum staat ook een origineel stuk van de Berlijnse Muur. Al met al is hetniet het leukste deel van onze vakantie maar het is wel een wezenlijk onderdeel van dit land dat wel indruk maakt.

Weer terug zijn we nog naar het festival gegaan wat gisteren ook al aan de gang was. Er liggen enkele marineschepen en we worden uitgenodigd om op het bevoorradingsschip rond te lopen. Van daaraf kunnen we de andere schepen en bemanning gadeslaan. Matrozen zijn bezig met het voorzien van boordmachinegeweren van kogels. Uiteraard mogen we hier geen foto’s maken. Een marinier blijft met je meelopen en hij wil wel een foto waar we met hem opstaan, vooruit dan maar.

Het is een groot provinciaal jaarlijks festival voor de veiligheid van vissers en goede vangst van koolvis. Er is een groot podium waar een militaire kapel aan het inspelen is. Later begint het optreden en we gaan tussen het publiek zitten. En een 7tal bobo’s houden een toespraak. Er worden lootjes weggegeven. We zaten bij een groepje jongeren die bij het roepen van de nummers onze nummers in de gaten hielden. Er zat een lolbroek bij die deed alsof een van onze nummers werd omgeroepen. Ik trapte er bijna in.... volgens mij kreeg jeeen doos met vis, dus wat hadden we ermee gemoeten?

We snacken wat bij een eettentje, pannenkoek met groenten en inktvis en tempura. Een biertje erbij en daarna zijn we naar het hotel gelopen. Wat later zien we vanuit ons raam, uitzicht op zee en haven, nog mooi vuurwerk. Het festival is officieel geopend en gaat nog 3 dagen door, maar dat maken wij niet mee.

We hebben nog 4 dagen te fietsen naar Seoel, door de bergen. En omdat de 1e 3 dagen erg lange en zware fietsdagen zijn besluiten we om een stuk met de bus te doen.

Lieve groeten van ons.

Bericht uit Daepo Port

Hoi vrienden en familie,

De regen en wind van gisteren had te maken met een tyfoon die over Japan is gegaan. Dit is vast wel in het nieuws geweest, we lezen dat er al 11 doden zijn.

Vandaag weer een korte etappe, 47km. Het is bewolkt en fris als we vertrekken, na een ontbijt bij de GS25 supermarkt naast het hotel. De eerst 17 km stijgen we naar een hoogte van bijna 1000m. De route gaat dwars door het Odaesan NP en vele tourbussen passeren ons. Als we na bijna 2 uur fietsen boven komen is daar een groot restaurant en parkeerplaats waar die bussen staan. Vanaf hier kun je ook weer wandelroutes volgen door het park. Wij drinken er een koffie en trekken voor de afdaling nog een windstopper erbij aan, het is behoorlijk fris, ik denk 13 graden. We gaan afdalen over 25km! Dat is lekker, maar fris. De eerste kilometers zijn ook best stijl en de asfaltweg is vol lengteribbels die het water moeten afvoeren als het regent maar die niet fijn zijn voor de fietser. De fiets wordt daar erg onrustig van en het lijkt alsof je uit de bocht kunt vliegen, wat zeker niet de bedoeling is, dus veel remmen en voorzichtig aan. We komen nog langs een koffietent waar we een cappuccino drinken om weer warm te worden en dalen verder geleidelijk af en de ribbels zijn verdwenen. En zo zoeven al om haf 2 Jumunjin in, een stadje met een vissershaven. We zijn weer aan de kust en de wind is hier wel enkele graden warmer. We kiezen voor het BeStay hotel en gaan douchen en het plaatsje bekijken.

Ook hier is een muziekfestival aan de gang. In het overdekte busstation is de helft ingericht met een podium en stoelen en daarachter tafels met stoelen. Er staat een biertap en Erwin gaat 2 biertjes halen. Deze zijn gratis. Ik haal er 2 aardappelpannekoekjes bij en we gaan aan een tafeltje zitten. Het is niet bepaald een ideale locatie voor een muziekoptreden. De bussen rijden hier dus ook doorheen en dat is te ruiken. Niet echt gezond, lijkt me. Ook hier zingt een zanger enkele nummers en dan komt de volgende zanger. Het publiek klapt mee en er wordt zelfs gedanst. Wij kijken elkaar aan en zeggen, mwah....

We lopen het dorp door, langs de haven. Het is natuurlijk “vis” waar het om gaat. Restaurants met bakken vol krabben en andere levende vissen en er zitten flinke exemplaren tussen. En heel veel verkopers met gedroogde vis in alle soorten en maten. Ik denk dat er in wel 100 winkeltjes zijn met gedroogde vis. We krijgen ze aangeboden om te proeven, kleine zilverkleurige visjes. We hebben ze al eerder op als bijgerecht. Hier liggen ze in wel 6 maten. Ook in de straat staan biertaps waar je gratis bier krijgt, dus nog maar een biertje uit een Stella Artois tap, maar het is het nummer 1 bier van hier, Cass. Dat prima smaakt.

We gaan in een restaurantje eten waar ze gebakken vis hebben. We krijgen een schaal met 3 soorten vis. We zijn geen viskenners dus geen idee wat voor vis het was. Maar lekker was het wel, en ook weer tig schaaltjes bijgerechten, sausjes, bakje rijst, zeewiervellen en een kom soep met stukken tofu erin.

Morgen maar weer eraf fietsen.

Op maandag 14 oktober fietsen we, na een ontbijt bij een Tous les Jours bakker, verder naar het noorden, langs de kust. Geen lange tocht, 48km en ook niet al te zwaar. We komen weer op de nationale fietsroute die langs de kust gaat, door vissersplaatsen, over fietspaden en kleine verassende “achterom” weggetjes. Soms ligt het fietspad direct naast de doorgaande weg, maar die is niet heel erg druk. We hebben twee bezienswaardige tempels onderweg. Bij de 1e (Hyuhyuam) zijn we al voor 10 uur en we maken nog een deel mee van het 2e ochtendgebed waar monniken mee bezig zijn. Verder staat hier een 15m hoog granieten boeddhabeeld en heb je een mooi uitzicht over zee. Er ligt een leuk terras dat ook over zee uitkijkt waar we een heerlijke cappuccino drinken voor we verder fietsen. In de middag komen we bij de Naksansa tempel dat op de hellingen van de Naksan mountain staat. Ook hier staat een groot standbeeld op de top van een heuvel. Het is de godin Gwanseum-Bosal, de ogen en vingers zijn gesloten in meditatie en ze is gemaakt van wit graniet. Ook dit complex is diverse maken verwoest; tijdens de Mongoolse invasie in de 13 eeuw; tijdens de Koreaanse oorlog en in 2005 nog door een brand. Telkens werden de tempels en relikwieën opnieuw opgebouwd.

Daarna is het nog 8km na de eindplaats, Daepo Port. Het weer was goed vandaag, lekker zonnetje en weinig wind en ca. 20 graden.Tot het laatste half uur. Toen begon het hard te waaien en we kregen nog een paar druppels. Nu regent het pijpenstelen. We zitten in het Marine guesthouse waar we 2 nachten blijven. Morgen willen we het mooiste NP van Zuid-Korea bezoeken dus hopelijk is het dan droog.

En vanavond hebben we krab gegeten. Maar je krijgt daar ook weer van alles bij. Eerst en kom Soep, bakjes met o.a. boontjes, slabladeren, mais met kaas gegratineerd, sausjes worden erbij gezet. We pakken er een flesje “ouzo” bij. Ik ben er nog niet achter hoe het spul heet, maar het smaakt prima bij vis. Eerst komt er een schaal met rauwe schelpdieren, zeeslakken en grote garnalen, daarna een schaal met rauwe dungesneden vis, later volgt een smalle gebakken vis, en als laatste komt een hele gekookte krab, hij was schat ik bijna 50cm van poot tot poot. We krijgen uitgelegd welk sausje bij welke vis moet en ook wordt voorgedaan hoe de krab gegeten moet worden. En de dochter praat wel wat Engels, dus dat helpt. Met speciaal “lepeltje” en een schaar gaan we aan de slag. Het enige wat we niet op hebben is een deel van de krab dat gevuld was met een groen/bruinig smurrie, de ingewanden. Ze wilde het voor ons bakken met rijst, sesam en olie, maar daar hebben we beleefd voor bedankt. We hebben er wel een lepeltje van geproefd. Het leek op bouillon. En als we dan denken dit was het dan komt er nog een grote schaal met soep waarin gekookte vissekoppen en stukken vis liggen en heel veel taugé. We hebben elk een kommetje genomen, maar het was teveel. Krab eten is ook hier niet goedkoop maar ik denk in vergelijking met Nederland dat het een prikkie was.

Het heeft de hele nacht hard geregend, maar rond 8 uur is het toch droog. Bij dit guesthouse is het ontbijt inbegrepen. Er is een keuken waar je dat zelf kunt bereiden.Dus we zetten thee, roosteren brood en bakken een eitje. En er staat ook sap in de koelkast. Daarna gaan we met de bus naar het Seoraksan NP. De bus rijdt elke 20 minuten. Het is niet druk en we kunnen zitten. Maar als we op het eindpunt, de ingang van het park, komen staan de parkeerplaatsen wel vol. Het is een prachtig park met mooie herfstkleuren. Jammer van het grijze weer. We gaan eerst een lekkere wandeling maken, een flinke klim waarbij we langs 3 watervallen komen en uiteindelijk op een punt waar je uitkijkt op een lange smalle waterval. En ook nu verbazen we ons over het aantal mensen dat hier rondloopt. Het weer wordt langzaam beter. We gaan in de middag kaartjes kopen om met de gondel omhoog te gaan. Blijkt dat we kunnen “boarden” om kwart over vier. Maar dat is gunstig want de lucht trekt steeds meer open. De gondel brengt je naar 800m en vandaar gaat een pad naar een grote rotspartij en heb je prachtig uitzicht. Verder kun je hierboven niet wandelen. De herfstkleuren zijn prachtig rood, geel en groen. Ik hoop dat die kleuren op de foto’s mooi uitkomen. De lucht is nu strakblauw en we zien de zee liggen. Overbodig te zeggen dat er nog tig Koreanen op de rots rondlopen die vooral selfies maken. Weer beneden lopen we het park weer uit. De bus staat er, dus we trekken een sprintje, dat scheelt 20 minuten wachten.

Morgen stappen we weer op de fietsen.

Groetjes van Erwin en Hanneke

Bericht uit Jinbu

Hallo allemaal,

De bagage is weer eerlijk verdeeld en we fietsen weer verder. Van Taebaek naar Jeongseon, een tocht van 62 km. Eerst nog 2 behoorlijke klimmen naar een hoogte van 980m. Het is fris vandaag. Vanmorgen was het 8 graden en het wordt vandaag hooguit 18 graden, tja, ook hier wordt het herfst en we fietsen ook nog steeds naar het noorden EN we zitten hier een stuk hoger, dat scheelt ook een paar graden.Vooral in de afdalingen, die natuurlijk heerlijk zijn, is het erg fris. We trekken dan ook onze windstoppers aan. Nadat we vanaf 980m een hele lange afdaling afzoeven fietsen we door een kloof. Het landschap is erg mooi, veel groen en kleine veldjes waar vooral allerlei kolen groeien. Maar de meeste veldjes zijn al geoogst en daar staan allen nog wat restanten, je ruikt de koollucht nog wel. Tussen de middag eten we een aardappelpannekoek, lijkt wat op rostie en je krijgt er een pittig sojasausje bij en een noodlesoep met ook weer de bekende bijgerechten. En daarna fietsen we door tot het eindpunt Jeongseon. De stadjes waar we verblijven zijn veel van hetzelfde. Een winkelstraat met wat zijstraten en veel reclame, veel restaurantjes en een overdekte markt waar van alles te koop is. En er staat een kerk maar die is meestal gesloten. En een plek om een biertje te drinken blijft lastig. Voor de supermarkt als er een picknicktafel staat, niet heel gezellig. Of we drinken een biertje bij het eten.

En idd geen plek voor een biertje gevonden. Dus het biertje in een restaurantje moet een bordje met lekkere Koreaanse hapjes erbij. Daarna zijn we weer in een traditioneel Koreaans restaurantje beland. Schoenen uit, op de grond, nu wel met kussentjes. Eigenlijk wilden we geen vlees maar dat werd het toch. Een schaal met heerlijk gegaarde speklapstukjes en koolbladeren, slabladeren en allerlei bijgerechten. We hebben er maar weer zo’n flesje “ouzo” bij gedronken. Water wordt altijd direct gebracht. En de drank kun je zelf uit de koeling halen. Het smaakte weer heerlijk.

Vrijdag 11 oktober fietsen we een korte afstand. 48km naar Jinbu. Na 15km stoppen we bij de Romy Zian tuin die te bezoeken is. Het is geen tuin zoals je zou verwachten, met planten en naambordjes. De tuin ligt tegen de berg en er zijn paden gemaakt. We lopen een route van 5km, veel via trappen, en komen langs een kleine waterval, een vijver en open plekken. En het thema van deze tuin is “bezinning, meditatie, mindfullniss”. Je komt bij gemaakte kunstwerken met mooie teksten over de zin van het leven. Soms is er een bel die je moet laten horen. We drinken er een heerlijk cappuccino en fietsen 2uur later weer verder. Komen iets verder langs een smalle hoge waterval (fotomomentje) en nog een aantal km verder langs een alpine centrum waar de olympische afdaling in 2018 was. We zien de afdaling op een afstand liggen maar gaan er niet kijken. Zonder sneeuw is het toch net niet. In Jinbu zijn 2 hotels die ons niet echt aanspreken, maar 1km voorbij het dorp is een prima hotel. Het hotel lijkt op en kasteel en de kamer is uitstekend. We blijven hier 2 nachten.

Vandaag geen fietsdag. We gaan met de bus naar het Odaesan national park.

Dus eerst naar de busterminal gelopen. Bij de kaartverkoop horen we dat we geen ticket nodig hebben, in de bus betaal je. We wachten geduldig op de bus die om 9.05 uur komt. Zo’n 10 minuten ervoor begint de dame achter de ticketverkoop te roepen en gebaren dat we naar buiten moeten. Wij denken nog het duurt nog 10 minuten maar gaan toch ook maar naar de buiten. En daar staat al een rij mensen te wachten. We sluiten aan. We hadden al gelezen dat het weekend veel Koreanen naar de nationale parken gaan om te wandelen en dat het dan druk kan zijn. En wij staan hier nu ook net op zaterdag! En de rij mensen wordt nog 2x zo lang. De bus komt en die zit al propvol. Gelukkig stappen er mensen uit en dan kunnen we erin. Als haringen in een ton probeert de chauffeur er zo veel mogelijk mensen in te krijgen. Onverantwoord, denken we! Maar iedereen heeft goede zin en is geduldig en we “hangen” tegen elkaar. In het park zijn 2 tempels waar de bus ook stopt. De parkeerplaatsen staan vol auto’s en er zijn veel touringcars. Het is echt heel druk.

We stappen bij de 2e tempel (Sangwonsa) op het eindpunt uit. We lopen de trappen op naar het complex. Bij deze tempel staat de oudste tempelbel van Korea. Het is een bronzen bel en hij staat onder een tempeldak met glazen zijkanten. Ernaast staat een replica waar nu mee gebeld wordt. In de tempel zijn mensen aan het bidden en monniken zingen mantra’s. Vanaf de tempel kun je een trail van 5uur lopen over 5 bergtoppen. Dat is wat te lang en doen we dus niet. Wij willen naar 1 bergtop lopen (1563m) voor het mooie uitzicht en weer terug, 3 uur. En dan de bus terug naar de 1e tempel. Maar het weer zit niet mee en het begint harder te regenen. Als we net voorbij de 1000m zijn besluiten we om niet door te lopen. We hebben geen goede regenkleding aan en ook geen wandelschoenen. Er zijn enorm veel Koreanen hier aan het lopen. Het maakt ze niet uit dat het weer niet zo mooi is, regen en wind. De meeste lopen met doorzichtige plastic regenjasjes of blauw, roze, geel. Heel kleurig. Of met een plu, die hebben we ook niet meegenomen. De voorspelling was “bewolkt en droog”........

Weer terug bij de 2e tempel drinken we een koffie en besluiten om de wandeling naar de 1e tempel te maken, 9km. Het is een mooi afwisselend pad, over stenen, zand, boomwortels, planken en wat op en neer. We wandelen dan weer aan de ene kant en dan weer aan de andere kant van een snelstromende rivier. En we lopen hier niet alleen. Onvoorstelbaar hoeveel mensen aan de wandel zijn. Sommige hebben zelfs een kleed bij en zitten gezellig te picknicken, alsof het hoogzomer is. Soms is het droog, dan weer regent het wat, maar we worden er niet zeiknat van. Het is wel fris. De herfst is begonnen dus we zien al prachtig felrode en gele bladeren. Bij de Woljeongsa tempel is een festival aan de gang. Er staan kraampjes waar je bloemen kunt vouwen en er is veel voor kinderen te doen. We eten wat hapjes bij een kraampje. Ook is er een podium waar muziekoptredens zijn. We luisteren een tijdje en het publiek doet enthousiast mee. Vrouwen lopen er rond en schenken thee.

Als we er genoeg van hebben gaan we naar de bushalte. De bus terug is gelukkig niet zo druk als heen, maar nog steeds wel staan. We eten Gimbap en Dumpling soep en lopen daarna terug naar ons hotel waar we een warme douche nodig hebben om bij te komen. Ja, het was helaas een frisse en natte dag maar we hebben wel heerlijk gewandeld.

Lieve groeten van Erwin en Hanneke

Bericht uit Taebaek

Hoi vrienden en familie,

Als we opstaan regent het en dus konden de regenjassen aan. Gelukkig hield het snel op. En de wind is gelukkig ook gaan liggen. Wel de hele dag bewolkt. We trappen lekker langs de kust naar het noorden. Het is een heuvelachtige route, met flink wat pittige klimt. Soms fietsen we vlak langs zee en soms wat hoger en onder naaldbomen. Hier is ook weer een met borden aangegeven fietsroute. Soms langs de weg en soms een apart fietspad of kleine weg. We stoppen bij een grote gedenkplaats waar tijdens de Koreaanse oorlog een landing is geweest. Er ligt een groot oorlogsschip tegen de kust en op de kant staan beelden van soldaten en een gedenkteken.

We passeren veel kleine vissersplaatsen en zoals altijd is dat wat rommelig. Visnetten, bakken, afval, maar het heeft ook wel wat. Op zee zien we vissersboten en in de haventjes ligt het ook vol met boten. En er zijn heel veel restaurantjes. Dit deel van de kust staat bekend om de krab en dat is dan ook wat je veel ziet. Restaurants waar de aquariums buiten staan gevuld met krab. Op bruggen, kunstwerken en restaurants zijn giga grote Krabben bevestigd. We kijken in een visafslag en ook hier krabben en kreeften. Nee, we kopen ze niet. We stoppen een keer bij een uitstekende koffietent, ja Korea is echt een koffieland, warm en koud en alle soorten. En later stoppen we om iets te eten. Een pittige noodlesoep met mosselen, garnalen en inktvis. Erg lekker! Als we om half 4 en na 56 km in Byeonggok zijn hebben we het hotel snel gevonden.

We vinden een visrestaurant waarbij op de begane grond de vis in bakken water zwemt, daarboven is een traditioneel restaurant, met lage tafels waar je op de grond in kleermakerszit aan zit, tenminste dat doen de Koreanen. Wij houden dat niet lang vol en strekken onze benen onder de tafel. De eigenaar legt ons uit dat je de vis beneden uitkiest en dat gaat per kilo. Hij loopt met ons mee en we kiezen een platte vis en nog een andere waarvan hij zegt dat ie lekker is. We spreken de prijs af en ik ga weer naar boven. Erwin blijft kijken hoe de vis gevangen en gedood wordt. Aan tafel worden diverse schaaltjes neergezet met (sla)bladeren, broccoli, wortel, komkommer, knoflook, aardappel/appelsalade, en nog wat geleiachtig en een schaaltje met wormen van de zijderups (beondegi). En dan wordt de vis gebracht. Dachten wij dat ie gebakken zou worden. Nee, de vis is rauw. En net als bij de bbq is het de bedoeling dat je de bladeren vult met vis, knoflook, sausje, oprolt en eten. Er staan 3 sausjes: soja met wasabi, een pittig ketchup, en nog een pittige rode saus. Nou, we hebben er van gesmuld. En het was veel vis, zeker wel een pond. Met ook weer zo’n klein flesje anijsdrank erbij. Er was ook nog een dunne gebakken vis bijgelegd. De eigenaar komt een paar keer vragen of het goed smaakt. Jazeker! We hebben het allemaal op, ook die wormen waar we na afloop de naam van hebben gevraagd via de vertaalapp.

Ook de volgende dag is het doorfietsen langs de kust, 58 km. Het is vandaag, dinsdag 8 oktober, een prachtig zonnige dag en een graad of 22. We fietsen eerst zo’n 10 km naar een goed koffierestaurant waar we ontbijten. Er is een markt waar ik nog wat bananen en manderijnen koop. Grappig, ik wil 6 manderijnen en reken af en krijg er dan nog 2 bij. We fietsen weer verder en komen langs een prachtig gebouwd hoog uitkijkpunt in zee. Wij de trappen op en boven loop je deels over glas naar het einde. Er staat een bak met sloffen die je over je schoenen aan moet trekken. Je loopt dus hoog boven de zee. Het is een flinke diepte maar je hebt er een prachtig uitzicht.

We zien langs de kust behoorlijk wat schade en ravage van de tyfoon. Er ligt veel zand en modder op wegdelen, taluds en hellingen die kapot zijn en soms is er zelfs een stuk weg verdwenen. En ook de stranden zien er niet, er ligt een hoeveelheid rotzooi dat is ongekend. En dat moet allemaal nog geruimd worden of het beland uiteindelijk in de zee. We zien een brug die volhangt met takkenzooi en ook fitness toestellen die onder de takken en gras zitten. Soms is het al wat in hoopjes gelegd en soms zien we wat opruimwerkzaamheden. We zijn in Uljin geëindigd en hebben even moeten zoeken naar een hotel. We hebben een kamer gevonden in een eenvoudig hotel waar op de 1e verdieping verbouwd wordt. Maar het is hier schoon en de koelkast is gevuld.

Vandaag, woensdag 9 oktober, hebben we een lange fietstocht naar Taebaek, ruim 80 km. De eerste 27km volgen we de zee nog en we moeten een 4tal keer lang klimmen. O.a. om een havengebied heen. Ik had er veel moeite mee. En daarna zou eigenlijk het serieuze klimmen pas beginnen. Dus bij de afslag richting Taebaek, dat in de bergen ligt op zo’n 800m zijn we even gaan kijken wat mogelijk is. We lezen dat er op km 52 een motel/restaurant is. Dus als ik het niet trek dan is dat een optie. Maar Erwin stelt voor dat hij mijn 2 fietstassen overneemt zodat ik lichter omhoog fiets. Ze passen op de voordragers en zo gaan we verder. Het fietst echt wel een stuk lichter, die tassen zijnzo’n 12kg. En Erwin klimt met alle bagage nog steeds sneller dan ik, tja hij heeft fietsbenen! Tot km 52 stijgen we 200 m, veel vals plat. De 2baans weg slingert door een prachtige vallei waar een riviertje doorstroomt en rondom liggen de bergen. We nemen een lange pauze en dan volgt 11 km stevig klimmen (tot 10%) naar 850m. Dat wordt toch een paar stukken lopen voor mij. Maar we zijn er gekomen. Daarna kwam een tunnel waar we door moesten, met ook het verkeer dat deze weg kennelijk ook mooi vindt. Dus oordoppen in, knipperlichten aan en erdoor. De tunnel was goed verlicht en die oordoppen schelen wel. Daarna was het nog 12 km en we fietsen weer via een mooie vallei. Wel wat om zodat we niet over de drukke 4baans weg hoeven. Maar ook nog een laatste klim van 2,6 km met ook weer 10% stijgen erin! En eindelijk rolden we dan Taebaek in. Een langgerekt dorp en het heeft een gezellige winkelstraat en een leuk parkje. Op een steenworp van ons hotel zit een uitstekende Italiaan dus dat wordt het voor vanavond. Met een welverdiende fles wijn erbij.

Groetjes,

Hanneke en Erwin

Bericht uit Wolpo Beach

Vrijdag 4 oktober zijn we naar Geyongju gefietst, een tocht van 52km. Het eerste stuk kwamen we best wel wat fietsers tegen. Toen we, na een klim met 16% stijgen (ik heb een stuk moeten lopen... net iets te!) boven stonden kwamen er 6 fietsers achterop. Zij doen een tocht van 4 dagen, even op en neer van Seoel naar Bussan en dat is een hele afstand. Ze wilden natuurlijk een foto met ons erbij maken. Die Koreanen zie je overal fotograferen en vooral selfies. Als iemand wat Engels spreekt is de 2e vraag of we Hiddink kennen. Het eerste stuk was dus behoorlijk klimmen. Halverwege staat de Manbulsa tempel.Je fiets omhoog tussen de boeddhabeelden. Hier zijn we gestopt en hebben er een uur rondgelopen en het tempelcomplex bekeken. Je wandelt van de tempel, waar monniken mantra’s zingen naar een liggende Boeddha. Daarachter zijn trappen met duizenden stenen baby boeddha’s. Deze zijn door ouders neergezet als herinnering aan hun bij geboorte gestorven kind. We wandelen een andere heuvel op naar een grote gouden boeddha beeld. We komen langs een begraafplaats van monniken. Bij elk graf staat een grote kruik. Over het hele terrein hoor je stemmige muziek. Het zijn vast boeddhistische teksten die gezongen worden.

De laatste 20 km zijn vlak en we fietsen deels langs een wat drukke weg. Geyongju is een moderne stad en de culturele hoofdstad van Zuid-Korea. Vroeger was het de hoofdstad van het machtige Silla Koninkrijk (van 57 vC tot 900 nC). Nu is het een openluchtmuseum en het staat op de Werelderfgoedlijst. We hebben vandaag nog een wandeling gemaakt naar de Tumili grafheuvels. In dit park liggen 23 koninklijke graven. In totaal liggen bijna 600 grafheuvels in deze stad. We wandelen tussen de graven door en er is er 1 open. Die is in 1973 opengemaakt en er zijn toen 11.000 grafgiften in gevonden. Maar de rij mensen die hier staat te wachten was zo lang dat we er niet in zijn geweest. We zijn enorm verbaasd over de hoeveelheid Koreanen die hier zijn. De parkeerplaatsen staan helemaal vol. Tot nu toe was het overal heel rustig. Ook bij de tempel die we onderweg bezochten waren misschien 5 mensen. Dus ongekende drukte hier. Overigens krijg je fikse boete of zelfs 2 jaar gevangenis als je op een grafheuvel klimt. Niet gering! Als het donker wordt staan al die Koreanen rond een meer om foto’s te maken van gebouwen van het paleis die mooi uitgelicht worden en ze staan er zelf voor. Het is echt absurd, zeker duizenden mensen staan te wachten tot het donker wordt. Maar ook wij maken foto’s, zonder onszelf.... We hebben daarna heerlijke Italiaanse pasta met garnalen en veel knoflook gegeten. Ja dat kan hier ook.

Zaterdag zijn we met de bus naar het tempelcomplex Bulguksa gegaan. Bulguksa betekent Land van Boeddha. Dit is de nummer 1 toeristische bestemming in Zuid-Korea en dat moeten we natuurlijk gaan zien. Het is druk met toeristen, vooral Koreanen. De tempel ligt aan de voet van de Tohamsan berg en is in 751 gebouwd. Er staan verschillende tempels en pagodes en het is ruim opgezet. In 1 tempel liggen ook weer relikwieën van Boeddha. De tempels zijn een aantal keren vernietigd, door aardbeving en vooral tijdens de Japanse invasie in 1592, toen is alles platgebrand. In 1973 is, na onderzoek, alles gerestaureerd op de oorspronkelijke fundamenten. Er zijn hier veel nationale kunstschatten te bewonderen en er is een museum. Nadat we alles bekeken hebben lopen we de heuvel op naar de Seokguram grot. In een grot, waar een tempel voor is gebouwd, staat een machtig stenen beeld van Boeddha, omringd door sculpturen van heiligen en goden. De Boeddha zit op een Lotus. Die grot is kunstmatig gemaakt en de Boeddha zit nu achter glas. Je mag er geen foto van maken. Ook hier een rij van mensen. We lopen terug en nemen de bus. We stappen uit bij het nationaal museum en lopen daar ook nog een uur rond. Er treedt een groep muzikanten op in traditionele kleding en muziek. Dan is de dag voorbij en gaan we via een eettentje, waar we weer Bibambab bestellen, terug naar onze kamer. Nog zo iets is de snelheid waarmee hier gegeten wordt. Je besteld en en no time staat het eten op tafel. De Koreanen eten snel en weg zijn ze. Vaak binnen een kwartier. Niks rustig tafelen, behalve bij de bbq.

Vandaag, zondag 6 oktober, zijn we naar Wolpo Beach gefietst. Een tocht van 56 km vanaf Geyongju naar de Japanse zee. Fietsten we alle vorige dagen richting Zuid-Oost, nu trappen we noordoost. En helaas is er, ook voor het eerst, een flinke NO-wind. Ook is het wat koeler, 21 graden, bewolkt en af en toe wat zon. Het eerste deel is vlak fietsen en daarna is het meer klimmen en dalen. We fietsen vooral langs doorgaande wegen en de route is ook een stuk drukker met verkeer. Automobilisten houden wel goed rekening met fietsers. Ze remmen af als ze achterop komen en gaan ruim om ons heen. Na 20 km komen we bij het grootste traditionele dorp van Zuid-Korea, Yangdong. Dit dorp staat op de Unesco werelderfgoedlijst. Het is gesticht in 1450 en de huizen zijn 200 tot 500 jaar oud. Hier wonen nog steeds nazaten van de Wolseong clan. We zetten de fiets op de parkeerplaats waar al behoorlijk wat auto’s en enkele bussen staan en wandelen het dorp in. We zien traditionele huizen met dakpannen en ook kleine boerenwoningen met rieten daken. Dat riet zit vast met touw en bamboe. Het is natuurlijk toeristisch, maar je ziet wel dat de mensen die er wonen bezig zijn in hun moestuin of de was ophangen. Bij de ingang van het dorp is een restaurant waar we een sandwich eten en na 1,5 uur fietsen we door naar Wolpo Beach. Ook hier hebben we weer een prima hotel. Wat opvalt is dat je bij elk hotel direct betaald. Je schrijft je niet in en er wordt ook niet naar een paspoort gevraagd. En overal staat shampoo, douchegel enscrub, bodylotion, soms scheerschuim, tandpasta, föhn, kam en borstel. Een koelkast met water en frisdrank, en die reken je niet apart af. Soms staat er een waterkoker en koffiezakjes, bij de receptie staat altijd een warm en koud water reservoir en liggen er koffiezakjes en soms thee. We kopen dus weinig flessen water. En nu toe ook overal airco. Kortom prima hotels voor een schappelijke prijs, meestal betalen we ca. 32 euro. We lopen een rondje door het dorp, er is niet veel te beleven. Ik denk dat het seizoen wel wat voorbij is. We drinken een biertje bij de 7/11. Daar kun je aan een picknick tafel buiten zitten in het zonnetje. Cafés en terrasjes kennen ze hier echt niet. Een supermarkt biedt dan uitkomst.

We gaan uit eten en natuurlijk wordt het vis. We komen uit bij een visrestaurant waar buiten wat plaatjes hangen. Binnen is alleen de tekst, dus we nemen de eigenaar mee naar buiten en wijzen wat aan. Nee, dat heeft ie nu niet. Het 2e wat we aanwijzen heeft ie wel.. we gaan zitten. Er zit een groep mannen te eten en nog een stel. Niemand spreekt een woord Engels. Ze drinken iets uit kleine groene flesjes en dat gaan we ook doen. Is het rijstwijn? Er zijn 2 soorten flesje. nee, die niet maar die andere is lekkerder begrijpen we van de groep mannen. We pakken een flesje uit de koeling. Ook het water pak je zelf uit het waterapparaat. Dat drankje smaakt naar ouzo en blijkt prima bij het eten te passen. We krijgen een 6-tal bijgerechten. Allemaal lekker en pittig. En er komt een brander waar even later een schaal met schelpdieren (mosselen, vongole, een iets grotere schelp en 2 schelpen met coquille st. Jacques) daarbij 2 stukken vis met been, ik denk zeeduivel. Dit ligt in een kokende rode saus met wat groenten. Ook een kommetje rijst komt erbij. Nou, hier hebben we ook weer heerlijk gegeten. We zijn nieuwsgierig naar die groep mannen. Zijn het vissers, bouwvakkers, boeren? Zeker mannen die buiten werken gezien hun donkere en ietwat verweerde gezichten. We komen er niet achter maar ze hebben het goed naar hun zin en lassen diverse rookpauzes in. Nadat we afrekenen gaan we naar ons hotel en nemen een koffie mee naar de kamer.

Lieve groetjes van ons.

Bericht uit Geumho

Voor we vertrekken uit Mungyeong worden we gewaarschuwd dat er morgen en overmorgen een tyfoon (Mytag) vanuit het zuiden (Taiwan) over Korea komt. Daar zitten we natuurlijk niet op te wachten, maar we gaan de berichten in de gaten houden. We gaan eerst ontbijten en komen in gesprek met de eigenaar. Hij heeft voor Samsung gewerkt en gereisd, is met pensioen en spreekt prima Engels. Hij tipt ons om als het weer te slecht wordt de bus te nemen. De fietsen kunnen mee, dat is geen probleem. We houden het in gedachte. Wij zijn het 6e koppel dat dit jaar bij hem komt ontbijten, dus heel veel Nederlanders fietsen hier niet. Als we weggaan wil hij met Erwin op de foto, niet met mij, dat zou zijn vrouw niet waarderen. Ik maak de foto en we gaan op pad. Een tocht van 74km door landelijk gebied en veel rijstvelden. Ook weer over mooie fietspaden en dijken, langs rivieren met uitgestrekte kwelders. En de hele route zit vol met libellen en vlinders. Ook zien en horen we wat meer vogels. Er is onderweg niet veel te krijgen. Na 25km een goede koffietent met heerlijk gebak en dat is het. Dus koekjes en een appel wordt onze lunch. Als we voor 3 uur op het eindpunt zijn droppen we onze spullen in het hotel en fietsen nog door naar een Hahoe dorp. We gaan voor de korte route, 6km en dan kom je bij de rivier waar je met een pont over gaat naar het dorp. Je zou dan naar de schipper moeten roepen en afspreken dat je ook weer terug wilt. De fietsen laat je dan achter. Echter toen we daar stonden lag er wel een pont aan de overkant maar die kwam echt niet. De steiger was ook niet veel bijzonders meer. Dus we zijn een stuk terug gefietst en via een brug en een fikse omweg kwamen we alsnog in dat Hanoe dorp. En het was er behoorlijk toeristisch, een beetje een tegenvaller kun je wel zeggen. Er zouden nog mensen wonen die afstammen van de Ryu clan die hier nog traditioneel leven, maar we zien alleen maar Koreaanse toeristen lopen die er met bussen zijn afgezet. We zijn er doorheen gefietst, hebben wat gedronken en wegwezen. Het hotel is eenvoudig en de fietsen moeten mee naar de kamer op de 1e verdieping, via de trap. Er is wel een balkon en daar kunnen ze mooi staan.

Woensdag 2 oktober regent het als we opstaan. We hebben op internet gezien dat tyfoon Mytag pas om 18.00 uur over Korea komt en dus besluiten we om de etappe voor vandaag naar Geumseong door de regen te fietsen. Het is 55 km heuvelachtig en door het stroomdal van een kleine rivier. Onderweg is niets te bezoeken. We zien wel veel grafheuvels. Geen libellen vandaag maar af en tie een overstekende kikker. Een mooie met felrode poten. We pauzeren na 33km, kletsnat in een dorpje en drinken koffie, mueslireep en een man geeft ons 2 grote perziken. Daarna fietsen we door en om half 2 staan we voor het enige hotel dat er in Geumseong is. Ingang is achterom, receptie op 4e verdieping en ook de fietsen gaan in de lift mee naar boven. We stallen ze in het trapgat. De kamer is eenvoudig, maar wel schoon. We zijn natuurlijk zeiknat en de mevrouw biedt aan dat onze kleren in de wasmachine kunnen. Nou daar maken we graag gebruik van. We zien op de tv dat om 10 uur vanavond de tyfoon hier in de buurt zit en morgenochtend om 9 uur verlaat ie het land richting Japan.

Het dorpje heeft best wel wat eettentjes en we komen bij een Gimbap (sushi) afhaalrestaurantje terecht. We eten er heerlijke Gimbap en dumplings.

Als we de volgende ochtend opstaan is de tyfoon voorbij. We hebben er weinig van gemerkt terwijl die volgens de tv beelden toch wel door het gebied ging waar wij zijn, we zitten kennelijk wat aan de rand. Het druppelt nog wat na en als we na het ontbijt, weer bij een supermarkt, vertrekken is het al droog. Ook de zon laat zich weer zien. De etappe is niet heel lang, 57km, maar wel veel klimmen! We zien dat de rivier veel sneller stroomt en er ligt ook veel water op het land. Maar verder lijkt alles nog op zijn plaats te staan, geen omgewaaide bomen gezien. Gelukkig maar! Als we later tv beelden zien moet het er toch heel heftig aan toe zijn gegaan, modderstromen, ingestorte gebouwen. Er zijn ook doden gevallen. We hebben echt wel geluk gehad dat we er niet midden in zaten. En dit is al de 7e tyfoon dit jaar!

We fietsen door een boerendorpje wat er erg mooi uitziet. Maar we zien er weinig mensen. Als we bij een koffietent een cappuccino drinken krijgen we er wat vruchtjes bij(Pitchie?) het is een klein stevig bruin/groene vrucht, zo’n 2-3 cm. We hadden ze al zien hangen in kleine bomen en dachten dat het noten waren. Er zit een pit in en de smaak lijkt op (kwee)peer, lekker fris. We trappen verder heuvel op, heuvel af over rustige wegen en dijken en zien weer veel rijst, appels, groenten en druiven. Om half 3 zijn we in Geumho, een stadje met veel winkels en restaurantjes. Er is een markt waar we tempura eten en later gaan we in een kiprestaurantje eten. En hier krijgen we een grote tros blauwe druiven mee. Heel vriendelijk. We sluiten af met een koffie. Korea is echt een koffieland. Meestal is er geen thee te krijgen. Ook op de hotelkamers liggen enkel koffiezakjes.

Lieve groeten,

Erwin en Hanneke.