Bericht uit Ansibe

Bericht van Ansibe

De vlucht is goed gegaan, echter bij aankomst bleek 1 van de 2 rugzakken nog in Parijs te liggen, ai dat is balen. En kennelijk was het al bekend, het vliegtuig zat vol en dan laat air france gewoon wat achter. Tenminste dat beweren ze. Erwin stond al op de lijst van bagage die na moet komen. En dat gaat 3 dagen duren, dan is er weer een vlucht. Het duurde dus een hle tijd voor we in de bus naar Tanananarivo (Tana) zaten. Iedereen langs een loket waar een gezondheidsverklaring moest worden afgegeven, daarna de visa afgifte, de douane en naar de bagageband waar de rugzak van erwin dus niet vanaf kwam. Dus in een korte rij aangifte doen. Door dat gedoe kwamen we pas tegen 1 uur , s-nachts in het hotel. De volgende morgen heeft Erwin van een reisgenoot een onderbroek, korte broek en shirt geleend. Wel zijn we na het ontbijt, met Wilma, de reisleidster, naar de markt gegaan voor een regenjas en teenslippers. We krijgen al wel een indruk van de hoofdstad. Het ziet er behoorlijk vervallen uit. Ooit was Tana een mooie koloniale stad. Daar is niet veel meer van over en er zijn veel bedelaars. We komen hier nog 2x terug dus dan krijgen we vast nog een betere indruk.

Om half 10 zijn we met zijn allen in een bus getogen naar het oosten. We reizen met 18 mensen, 13 mannen en 5 vrouwen en Wilma, de reisbegeleidster, een chauffeur en zijn assistent

We rijden de stad uit en kijken ons ogen uit. Overal staan kraampjes of zitten mensen hun goederen te verkopen. Het is druk op de weg maar als we buiten het centrum komen wordt het steeds rustiger en groener. We rijden door bergen en zien veel kleine landjes die bebouwd zijn en bewerkt worden. Een bus passeert met geiten op het dak. En veel vrachtverkeer dat richting Tana rijdt. De weg is soms goed maar veel stukken zitten vol kuilen. Onderweg bezoeken we Reserve Peyrieras, een park waar we in groepjes van 6 rondgeleid worden door grote volieres waar we kameleons, kikkers, slangen, gekko's van heel dichtbij kunnen zien. Het is niet in het wild maar zo dichtbij krijg je ze niet makkelijk te zien. Een 10 cm grote duizendpoot, een bijzarre grote kever, sprinkhaan, vlinder. Het is prachtig en we maken veel foto's. In het bos eromheen leven 6 families Syfaka's, we zien 1 familie met een jong. Syfaka's zijn Lemuren, een primaat (soort apen) die alleen hier op Madagaskar voorkomt en in heel veel soorten en maten. Die gaan we zeker nog meer zien. Het is behoorlijk warm, de zon schijnt volop, heerlijk. We picknicken in dit park met brood, kaas, worst, tonijn, tomaat, komkommer, paprika en sap. Allemaal ingeslagen door Wilma. Daarna rijden we door naar de eindbestemming, Antisibe. Een prachtig gelegen hotel met 3 rijen kleine husisjes op 3 terassen. Elk huisje is een slaapkamer, badkamer en wc en heeft een soort rieten dak. Klein terras ervoor met 2 heel kleine krukjes. Er is een restaurant met een groot terras met een prachtig uitzicht. We drinken een bier, douchen en gaan met zijn allen eten. Een prima keuken. We eten Zebu met 4 soorten gewokte groenten en een cocosnoot taartje na. Zebu is een soort rund. 

De volgende dag staan we vroeg op en rijden om half 8 al naar de ingang van het Andasibe-Mantadia NP. Daar gaan we in 3 groepen van 6 met elk een gids een tocht van 4 uur door een regenwoud maken. Best pittig, soms steil omhoog. Dit park staat bekend om de Indri Indri, de grootste Lemuur, zwart en wit. We hadden ze vanmorgen tijdens het ontbijt al gehoord. Hun gebrul draagtt 3km ver! Maar als ze brullen als je vlak onder ze staat, nou dat is echt een herrie! Ze zijn zo'n meter hoog en leven in families. We zien ook nog de Diadeen Syfaka, ook een Lemuur en de Gewone bruine Lemuur. Er zijn ook heel veel vogels maar we zien er niet heel veel. Na dit avontuur gaan we terug nar het hotel om te lunchen en 's-middags bezoeken we nog een park waar de Nijlkrokodil te zien is. Dit is meer een dierentuin. Er zijn ook andere dieren en met kano's worden we overgezet naar een eikand waar ook weer Lemuren zijn. Hier zie we de Zwart-witte Vari, veel bruine Lemuren en een kkeine Bamboe lemuur. Het is onvoorstelbaar hoe makkeljjk je die dieren kunt zien. Ze zijn niet heel schuw, slingeren wel snel door de bomen. Na dit bezoek rijden we weer terug en dan hebben er om half 7 nog een tocht van 2 uur in het donker. Niet iedereen gaat mee. We zijn met 8 man en het was ook erg leuk, Wel lopen met 2 gidsen en zaklampen en zien de 3 soorten nachtlemuren: de Wollen Lemuur, de Dwerg Lemuur en een heel kleine Muis Lemuur. Ook kleine kikkertjes, van 1 cm. en een paar kameleons van 3 cm en 6 cm. De nachtdieren zijn ieniemienie klein. Om half 9 zijn we weer terug en kunnen we aan het diner. We eten Tilapia, die vis komt dus ook hier voor. In het wild zagen we ze in Lac Vert zwemmen vanmorgen in het NP en ook bij de krokodilken zwommen ze volop (als voer?). Maar hier in de buurt worden ze ook gekweekt. Een flensje met honing na, koffie en dan hebben we het wel gehad. Morgen wordt een lange reisdag en om 6 uur staat het ontbijt klaar.

bericht vanaf Schiphol

Hoi allemaal,

We zitten op schiphol aan de capuchino te wachten op ons vliegtuig. Jaha we gaan weet een verre reis maken. Via Parijs vliegen we naar Madagaskar. We hebben er enorm veel zin in en zijn erg benieuwd naar het land , de mensen, het eten en vooral de natuur. En dit keer gaan we niet zijn twee en we gaan ook niet fietsen of wandelen. We hebben een georganiseerde reis geboekt met Sawadee en reizen met een groep van 18 mensen. We komen vanavond tegen 11 uur aan in de hoofdstad Antananarivo. Vandaar gaan we morgenochtend gelijk op pad. We weten niet hoe het met het internet daar is gesteld, maar we proberen jullie af en toe een reisverslag te sturen.

Lieve groet van ons en tot horens,

Erwin en Hanneke

Bericht uit Munster

Hallo vrienden en familie,

Na het geklim en gedaal door de Harz zijn we door het Totenburgerwald gefietst naar de stad Munster. Het weer heeft een dIp gehad naar 15 graden en een dag met flinke westenwind en een regenbui. Twee dagen later was het weer richting 30 graden en vandaag 20 graden, bewolkt en af en toe wat regen. Maar het fietsen gaat goed en de campings zijn prima. Alleen internet is er niet. Dat verbaast ons wel. Hier in Munster zijn we de hele dag. Het is een mooie stad, veel kerken en ook veel fietsers. We doen de stadswandeling en we bezoeken de botanische tuin. Dit weekend is hier een zomerfestival, dus overal muziekoptredens en veel eetstands. Ook wij doen een curryworst. S-avonds eten we bij een italiaans restaurant. Vanaf Munster is het nog 4 dagen fietsen en dan zit de tocht er al weer op. Hopelijk wordt het weer wat zonniger dat fietst toch leuker.

Lieve vrienden en familie, tot horens en we zien elkaar weer,

Erwin en Hanneke

bericht uit Wernigerode (7 juli)

Hoi vrienden en familie,

We zijn van Potsdam naar het stroomgebiedvan de Elbe gefietst en verder via de riviertjes Saale en Bode naar de Harz. We volgen een stuk van de Europaradweg 1, die loopt van Lissabon tot Sint Petersburg. Met routeboekje en gps-track. Maar de route is ook goed gemarkeerd. We fietsen afwisselend over fietspaden en smalle weggetjes. Ver van het verkeer, we kruisen af en toe een doorgaande weg. De paden zijn verhard en onverhard, met keien, gras, grind en zand en gaan dwars door bossen en korenvelden. De dorpen die we passeren zijn superstil. Misschien is iedereen binnen vanwege de hitte? Alle dorpen hebben de voor fietsers meest afschuwelijke keienwegen die je maar kunt bedenken. Een en al gehobbel. We zijn blij als we dan voor de stoep, met betere keien of tegels, kunnen kiezen of als er een fietsspoor in het gras is. De onverharde wegen zijn overigens ook vaak met stenen, fietspaden vol boomwortels. En toch is het leuk fietsen.... de temperatuur loopt op naar 40 graden. Dus het kon niet uitblijven. Zondagavond, we zaten op het terras van de camping bij Dessau aan de Loderburgersee en hadden net gegeten (lekkere forel), toen de rukwinden kwamen en onweer. Iedereen in paniek, parasols werden ingeklapt. Er waren veel dagjesmensen, er was een natuurzwembad en allerlei vertier voor jeugd. Die nacht flinke wind en regen, maar onze tent stond prima in de beschutting van een flinke haag. De volgende dag zagen we de ravage. Overal lag blad en takken. Omgevallen bomen, een paar keer ook dwars over ons pad, en dan maar zien of we er overheen, onderdoor of er omheen kunnen. Gisteren zijn we de Harz ingefietst en is het echte klimwerk begonnen. Vandaag aangekomen in Wernigerode, een mooi en toeristisch stadje met vakwerkhuizen en een burcht waar je met een kabelbaan naar toe kunt. Hier is geen camping. We hebben een zimmer frei in het oude centrum. Prima afwisseling na 5 nachten camperen. Nu nog een café of restaurant waar internet is dan kan dit verhaal op de site.

Beste mensen, de groetjes en tot een volgend bericht,

Erwin en Hanneke

Ps. Wifi vinden valt niet mee, vandaar nu pas ons bericht van 7 juli

Bericht uit Potsdam

Hallo allemaal,

We zijn eergisteren met bepakte fietsen per trein vertrokken naar Berlijn en gaan vandaar terug naar huis fietsen. Waarom Berlijn? Om daar een bezoek te brengen aan de bmw motorfabriek. Erwin heeft 2 hotelovernachtingen van zijn collega's als kado ontvangen toen hij in december met zijn nieuwe functie begon. En wij dachten daar dan maar een vakantie van te maken. De treinreis verliep soepel, om half 2 waren we al in centrum berlijn. Hebben daar wat rondgefietst, langs de Reichstag, foto bij het startpunt, de Branderburger Tor, over unter den Linden, een bier op Alexanderplatz en door naar van de Valk hotel, ca 30km t.z.v. Berlijn. De fietsroute er naar toe was heel verassend, door groene buitenwijk en een groot stuk over een fietspad waar vroeger de muur stond. Het valt ons op dat er heel veel fietsers zijn. Dat herinneren we ons niet van ons eerdere bezoek aan Berlijn (2003?). Bij van de Valk prima gegeten op terras. Gisteren zijn we met de S en U bahn naar de bmw fabriek gereist. Een hele tocht. We werden er om half 12 verwacht. Daar hebben we een rondleiding gehad door de fabriek. Het proces van onderdelen, motor bouwen en dan de motor om de motor bouwen gezien. erwin vindt dit machtig interresant en ook ik was onder de indruk van hoe dit productieproces is georganiseerd. Uiteraard stonden er showmodellen en was er een film. In Berlijn hebben we daarna nog de Berliner Dom bezocht en het Holocaust memorial. Dat laatste is vrij nieuw. Een plein vol betonblokken waar je doorheen loopt, een doolhof. Daaronder is dan een museum en die blokken beton worden onder de grond voortgezet. Ook de welving is hetzelfde. Met een audiotoer zijn we door de verschillende ruimten gewandeld. Er zijn foto's, brieven,verhalen over joodse families. In de stad zijn we bij een italiaans restaurant gaan eten. Erg lekker. Betalen met visa is niet gebruikelijk, hier hebben ze liever "bar" geld. De italiaan was het met ons eens dat dat wel typisch iets duits is.

Vandaag is dan de fietstocht gestart. Een groot stuk over de Berliner Murroute en dan langs de Wannsee naar Potsdam. Hier zitten we nu aan het bier met een worst/kaas plateau.We hebben park Sancoussi rondgefietst. Daar staat het neues palais, schloss Sancoussi, een chinees theehuis, romeinse baden. Allemaal zeer mooi. Je kunt hier makkelijk een dag doorbrengen. Ook het centrum is de moeite waard. En het weer is prachtig. Volop zon, net als bij jullie, een een lekker windje. Gelukkig fietsen we bijna continue onder de bomen, dus we zijn nog niet verbrand. Voorspelling is 38° voor zaterdag, dus dat wordt nog warmer.

Lieve groeten van Erwin en Hanneke

bericht uit Johannesburg

Hai lieve vrienden en familie,

Rond 1 uur waren we bij de gate van Madikwe Game Reserve. Vandaar is het 7,5km door het park naar het resort waar wij geboekt hebben, Buffalo Ridge. We zien al snel olifanfen en giraffen. Met een drankje worden we welkom geheten, en daarna na onze lodge gebracht. En het is overweldigend. Buffalo Ridge ligt op de rand een berg. Het hoofdgebouw, waar ontbijt enzo is, is gebouwd op 2 rotsen. Met een brug over een kloof loop je daar naar toe. Er zijn 8 lodges die wat verder weg liggen, ook op de rand van de berg. En het is zo mooi gebouwd, een huisje met rieten kap. De slaapkamer heeft een enorm bed en grote glazen schuifdeuren. Daar is een terrasje voor met 2 lekkere ligstoelen. Uitzicht vanaf de rand op een vlakte in de diepte (er loopt een buffel). Dan is er een ruime badkamer. De (stort)douche heeft ook een glazen schuifdeur waardoor je ook uitkijkt over die diepte. De deur kun je openzetten als je een douche neemt. En prachtige wastafels. Werkelijk, zo'n luxe zijn wij (campeerders) niet gewend. En terwijl we ons installeren komt al een groep bavianen langs. Het is niet te beschrijven zo mooi het uitzicht is. Het terrein heeft geen hekken, maar overdag kun je zo rondlopen, 's-avonds wordt je door een medewerker begeleidt op en neer naar het hoofdgebouw. Als je overdag wild ziet moet je niet gaan rennen maar rustig teruglopen. En melden! Bij het hoofdgebouw is een klein zwembad, dat ligt nog iets hoger. Met ligstoelen waar handdoeken op liggen en ook datzelfde uitzicht. We krijgen een lunch, heerlijke quiche met salade en stukje taart en de bavianen zwerven hier rond. Een enkele komt zelfs het gebouw in, maar dat is niet de bedoeling. Als we even later bij het zwembad zitten zijn ze daar ook, op de rotsen. Ze hebben dorst en drinken uit het zwembad. Deze resort is gebouwd en wordt geëxploiteerd door mensen uit het dorp hier vlakbij. Tijdens de apartheid zijn ze verdreven uit dit gebied. Een blanke afrikaan heeft bewerkstelligd dat deze mensen hier dit resort konden bouwen en starten. 10 jaar geleden is het geopend. En het is niet te beschrijven hoe mooi het is gebouwd en hoe mooi de ligging op die riggel is. Terwijl ik dit schrijf op ons terras lopen hier 3 klipspringers rond. Ze staan bijna op het terras nieuwsgierig te kijken. Ik hou me doodstil en kijk naar ze. 1 is er bij gaan liggen. Het zijn een soort antilopen, rughoogte 50-60cm. Kleine hoorns, zwart neusje.

We hebben 4 game drives (safaries). 2x van 15.30-19.00 uur en 2x van 06.00-09.00 uur. En de eerste middag zien we dan ons nummer 4 van de big5, de leeuw. 4 jonge mannen liggen in de schaduw, zwaar ademend omdat ze net een koedoe hebben opgegeten, verteld onze gids, Lazarus. Deze 1e safarie zijn we met nog 6 duitsers. De volgende 3 zijn we met zijn 2. Het is rustig voor de tijd van het jaar, zoals we bijna overal hebben ervaren. Ebola zou een reden zijn. Hier zijn zelfs boekingen geannuleerd. Jammer want ebola is echt ver weg van hier. We zien hier ook veel olifanten. Met veel kleintjes, een is pas 3 dagen oud. Dit park is 35x55km groot en er leven ca 1.000 olifanten en dat is heel veel. Afschieten is geen optie want dan laten ze zich niet meer zien. Een olifant heeft een goed geheugen. Een corridor naar het park Pilanesberg is een oplossing maar dat kan nog wel 20 jaar duren. Ook zien we weer giraffen, zebra's, koedoe's, impala's, gnoe's, buffels en de witte neushoorn. En we zien 2 jachtluipaarden (cheeta). En als we in het donker rijden schijnt Lazarus met een zaklamp rond en zien we een kameleon in een struik. Het park is verder erg dor, hier willen ze ook regen. Het is 35 graden, maar in een open jeep is het heerlijk genieten. We pauzeren op een open stuk met een biertje en wat droge worst en chips. Hier geen picknick plaatsen zoals in Addo en ook geen verharde wegen. Met je eigen auto mag je hier niet rondrijden. Je moet boeken via een van de resorts. Dat maakt het ook weer bijzonder. We komen slechts 2 andere jeeps tegen. De volgende ochtend worden we om half 6 gewekt. Thee staat klaar met wat droge koek. Nu vertrekken we met zijn 2 en Lazarus. Weer zien we leeuwen, nu een familie, 1 man, 2 vrouw en 4 jong van 1,5 jaar. En we zie de Black Mambo, een zeer gevaarlijke slang. 1,5 meter en dat is niet groot, hij kan wel 4 meter worden. Hij ligt op ons pad. Zijn kop gaat omhoog (als een cobra) en hij gaat het ruige gras in. Maar dan komt ie plots heel snel terug richting jeep, halve meter omhoog. Lazarus geeft gas. Ik dacht omdat die slang mogelijk de jeep in zou komen. Maar hij wilde de slang niet onder zijn jeep hebben, zegt ie....

En nu relaxen we tot 4 uur. De klipspingers zijn nog steeds aan de rand van ons terras zo'n 4 meter vanaf mijn luie plek. Erwin loopt op en neer en het lijkt ze niet te storen. We gaan zwemmen, lunchen, een salade met varkensribbetjes en om 4 uur game drive. En op deze 3e game drive zien we, naast veel genoemde dieren ook nummer 5 van de big5, de luipaard. Een mannetje, hij ligt in een boom te slapen. Een prachtig beest en hij is heerlijk ontspannen. Kijkt je af en toe aan.

Daarna douchen en bellen dat we opgehaald willen worden voor het diner, het is alweer donker, tegen half 8. Er is geen tafel voor ons gedekt? Ze grappen dat er geen eten is maar we worden mee naar buiten genomen, naar de vuurplaats. Daar brandt het vuur en is een tafel voor 2 gedekt en er staan en hangen olielampen. Wat een verrassing. Romantisch dineren! We krjjgen een doperwtensoep, struisvogelbiefstukjes met risotto en paar babymaiskolfjes en worteltjes en een koffiemousse als desert. We nemen er een fles pinotage bij en het is helemaal af. Een geweldige laatste avond, we genieten enorm en kijken terug op 5 mooie weken in Zuid Afrika.

De volgende ochtend hebben we om 6 uur de laatste gamedrive. Het weer is omgeslagen, vanacht onweer en nu regent het. Helaas voor ons maar hier zijn ze er blij mee. Op deze laatste safarie zien we een impala met een jong. De eerste, in december lopen er heel veel jonge impala's, koedoe's en zo. En we zien een leeuw, man van 6 jaar, die vanmorgen vroeg een buffel heeft gevangen. Dat is voor een leeuw alleen een hele prestatie. Hij zal zijn buit de komende dagen bewaken en kan hier een week van eten. Ander wild zal er niet bijkomen omdat ze weten dag hij te sterk is. Als ze dat doen zal de leeuw ze doden. Deze leeuw leeft solitair. hyena's, wilde honden, aasgieren, ze zullen geduld moeten hebben. Wel is het erg triest dat de buffel hoogzwanger was, uit haar buik zien we het achterlijf van een volgroeid jong. Lazerus vertelt hoe volgens hem de jacht is verlopen. Snel en de buffel heeft niet veel geluid gemaakt want dan waren andere buffels erop af gegaan en had de leeuw het moeilijk gehad. Dit is volgens hem geen gebruikelijke prooi, zeker niet voor een leeuw alleen. Overigens heeft de leeuw niet eens veel honger, hij heeft er nog nauwelijks van gegeten en rust nog uit. Je vraagt je af waarom dan zo'n prooi? Laten zien dat ie de sterkste is! Als we terugkomen bij de lodge ontbjjten we, douchen, inpakken. We bedanken de staf voor de geweldige dagen en rijden naar het vliegveld, Johannesburg. Om 19.05 uur vertrekt onze vlucht en met een stop in Dubai zullen we rond half 1 morgenmiddag landen.

Hoop dat jullie hebben meegenoten en tot ziens in ons landje, erwin en hanneke

bericht uit Pretoria

Lieve vrienden en familie,

In Sabie zijn we 2 dagen gebleven, in het Azalea guesthouse, een prima b&b. We hebben de Panoramaroute gereden. Dit ligt in de noordelijke Drakensberg. Een mooie weg met adembenemende vergezichten met namen zoals, Pinnacle Rock, God's Window en veel watervallen, door riviererosie uitgesleten holtes en een schitterende kloof waar de rivier "de Blijde" stroomt. In die kloof staan de Drie Rondavels. De rotsen hebben mooie kleuren. De naaldbossen zijn productiebossen. Maar bij "Gods Window" wandelen we door regenwoud. Het is zaterdag en de afrikanen maken dan ook uitstapjes en eten hun "braai" op picknickplaatsen.

De 2e dag zijn we naar Pelgrims Rest gereden. Hier is in 1870 goud gevonden en tot 1930 is hier goud gedelfd in mijnen. Het is nu een dorp waar een aantal panden gebouwd begin 19e eeuw als museum zijn ingericht. Een garage met oude auto's, winkel vol met oude artikelen, een drukkerij, een woonhuis. Als je daar rondloopt waan je je in oude tijden. Ook het informatiecentrum heeft een collectie gesteente en goudklompjes. We lopen het boven- en benedendorp door en drinken een cappuccino met een lekkere pannenkoek. In deze streek wordt ook koffie verbouwd, dus we kopen een half pond espressomaling voor thuis. Het is in zuid afrika gebruikelijk dat als je je auto parkeert er altijd wel iemand is die op je auto let en daar betaatuil je wat voor. Maar hier wassen ze ook je auto ongevraagd. Veel toeristen voelen zich dan behoorlijk geintimideerd en betalen dan maar. Daar zijn we al voor gewaarschuwd. Als we parkeren maken we dan ook direct duidelijk (in afrikaans): ik wil nie die carwash nie. En dat werkt, de auto is nog steeds vuil. Dat taaltje is niet moeilijk, oud nederlands met wat engels. Maar als ze het onderling spreken gaat het zo snel dat je het niet kunt volgen. In de middag maken we een wandeling door de bergen, flink klimmen en over smalle paadjes. Erg mooi is het hier en ook het weer is goed, zo'n 25gr. Hier in het noorden is het nu regentijd en dat houdt in dat het warm is, en in de middag een fikse regenbui, 's-morgens is het mistig en bewolkt, de zon lost die wolken dan snel op. Sabie stelt, zoals de meeste dorpen in Zuid Afrika niet veel voor. Maar er zijn wel heel goede restaurants. We eten hier springbok en kuddo. En ook de forel is niet te versmaden.

Helaas moeten we weer verder, naar onze laatste bestemming, Madikwe NP. Dat ligt ca. 800km naar het oosten, tegen de grens met Botswana. Twee reisdagen met een tussenstop in Pretoria. Deze stad staat vol met Jacaranda's, bomen die in oktober prachtig lila/blauw bloeien. Ze zijn nu al ver uitgebloeid. We komen om 3 uur in Pretoria aan en overnachten in een buitenwijk. Het centrum doen we niet aan. We lopen naar een winkelcentrum en kijken wat rond, eten een ijsje en weer terug. Een duik in het zwembad en wat lezen. Morgen rijden we verder, we worden rond het middaguur in Madikwe verwacht. Jullie horen nog hoe we onze laatste bestemming hebben ervaren.

Lieve groet van ons, Erwin en Hanneke

bericht uit Sabie

Hallo lieve mensen,

Van de Drakensbergen tegen Lesotho zijn we in 1 dag naar St. Lucia gereden. Een flinke reisdag, via Durbin. Lunch in een beachcafe langs de indische oceaan. Vanaf de bergen naar de kust. Langs de kust vele kilometers door een gebied met eucaliptusbossen voor houtkap. St.Lucia ligt in het Greater St.Lucia NP, een wettland park met de grootste bio-diversiteit van Zuid Afrika. Het is heel groot en verdeeld in meerdere gebieden. We vinden een slaapplaats op het einde van het dorp. Een leuke cottage met keuken, tuintje met zitje waar we smorgens ontbijten, omzoomd met palmboompjes en struiken waarvan de chinese roos in bloei staat. Het 1e dat we door het raam zien zijn blauwapen. De mannetje hebben een felblauwe kont. We zitten hier tegen de bosrand. We verkennen het dorp, 1 hoofdstraat waar alles is en wat zijstraten. We zien apen met jonkies en een rode duiker. De eigenaresse zegt dat je 's-avonds uit moet kijken voor nijlpaarden en slangen en dat we beter met de auto naar een restaurant kunnen gaan, taxi's rijden hier niet.

De volgende dag maken we eerst een wandeling. Eerst door bos, dan langs de rivier en strand en weer naar het dorp. Het is onvoorstelbaar dat je hier zo wandelt. Je kan een luipaard of nijlpaard tegenkomen... Wij zien apen, duikers, vogels, krokedillen (ze liggen aan de andere kant van de rivier) en hele grote slakken. We drinken koffie, kopen tortillas voor lunch en gaan met eigen auto het Isimangaliso wettlandpark in. In dit park kun je 34km op en neer rijden met enkele loops over onverharde wegen. Aan de ene kant de zee, aan de andere kant het lake st. Lucia. Bossig en graslanden. En we zien veel wild. Kuddo's, zebra's, riet- en waterbokken, bavianen, wrattenzwijnen. En ook nummer 3 van de big 5, de (witte) neushoorn. We zien ook de hoornbekvogel (soort toekan). Om 4 uur hebben we een boottocht geboekt over de rivier. We zien heel veel nijlpaarden, enkele krokedillen en vogels zoals de prachtige reuze ijsvogel. Het is een mooie dag, 25 graden en veel zon. Als de boottocht eindigt hebben we dan ook een mooie zonsondergang over de rivier. Op de kade speelt een trommel en dansgroep, we hebben ze de avond ervoor ook gehoort, dan spelen ze in de hoofdstraat bij de restaurantjes. Wij gaan eten in het boothuis, gebakken Kingklipper met een lekkere witte wijn. Heerlijk. De volgende dag rijden we naar Hluhluwe-iMfolozi NP en we rijden op eigen gelegenheid door dit park dat uit een zuidelijk en noordelijk deel bestaat. En ook nu zien we veel wild, giraffes, zebra's, kuddo, waterbokken, gnoe's, buffels, olifanten en de zwarte neushoorn. En veel (roof)vogels. Helaas niet de leeuw en luipaard. We vermaken ons hier opperbest de hele dag. Na 6 uur rijden we het park aan de noordkant uit. Dan moeten we nog ruim een uur terugrijden. Dat wordt deels in het donker. Niet iets om vaker te doen. Het is stikdonker, geen verlichting en uitkijken voor mensen en dieren die langs of op de weg lopen. Terug in st.Lucia eten we bij Alfredo, een Italiaans restaurant, met een flesje rosé en vermoeide ogen van het speuren naar wild en turen in het donker.

Vanuit St.Lucia reizen we verder naar het noorden, dwars door Swaziland, naar Sabie. De grenscontrole was veel gedoe met briefjes en stempels om uit het ene land en in het andere land te komen. Swaziland is een klein en arm land en dat is te zien als we door dorpjes rijden. Er wordt veel suikerriet verbouwd en hier lopen de koeien en ezels langs en op de weg. Het heeft ook een heel mooie natuur. We bezoeken een craftmarkt en zien hoe ze kaarsen maken, manden vlechten en houtsnijwerk. We overnachten en rijden devolgende ochtend, via een mooie route, het land weer uit, met aan de grens weer betzelfde ritueel. In Sabie gaan we naar de info voor een b&b en het toeval wil dat er een eigenaar is die een kamer vrij heeft. Hij moest nog even naar het postkantoor. Terwijl we op hem wachgen begint het giga te onweren en regenen. Een wolkbreuk. Hier in het noorden is het regentijd en dat houdt in dat de dag mooi begint, warme temperaturen en regen tegen eind van de middag. In die plensbui zijn we achter Ian aangereden. De auto moet nu toch wel schoon zijn? Ian is een man van ongeveer 60 en als ie begint te praten stopt ie niet meer. We krijgen thee en als het droog is installeren we ons in een mooie kamer met een fantastisch uitzicht. Alleen zien we dat nu nog even niet.... Morgen gaan we de panoramaroute rijden. We zijn benieuwd.

Lieve groetjes van ons, erwin en hanneke