Bericht uit Mungyeong

Het hotel in Chungju ligt aan een gezellig pleintje daarbuiten staan ook weer hoge flatgebouwen, tot wel 50 verdiepingen. En ook hier hebben we weer een

prima kamer. We zijn vandaag (zaterdag) niet doorgefietst. We zijn eerst naar het centrum gefietst, dat ligt 2,5km vanaf het hotel. Daar hebben we koffie en een tosti ham/kaas/ei op en we zijn de smalle straatjes doorgefietst. Die zijn overdekt en in feite is het een grote markt. Alles is er te koop en de groenten liggen er mooi bij. Veel paddestoelen, zelfs een tonderzwam is eetbaar. Het valt op dat het vlees in plastic is verpakt. Dat zal wel met hygiëne te maken hebben. We kopen wat bananen en perziken. Ook hier is het niet druk. Daarna zijn we naar het stuwmeer gefietst. Dat was 10km en behoorlijk wat stijgen! Veel Koreanen gaan hier in het weekend naar toe. In de middag hebben we een boottocht gemaakt. Het is een groot stuwmeer en ligt mooi tussen de heuvels. En zo hebben we deze “rustdag” doorgebracht.

Op het pleintje weer een biertje bij hetzelfde adres als gisteren. We kregen er een schaal met aardbeien in zoete melk bij, zoet van de aardbeien denk ik. Lekker fris maar bij een biertje zou je dat niet verwachten. Gisteren kregen we een schaaltje gekruide frietjes. Kroepoek en een zuurtje werd er ook weer bijgezet. Het is hier dus gebruikelijk dat er altijd wel wat bij wordt gegeven. En daarna zijn we een traditioneel Koreaans gerecht gaan eten, bibimpbap. In een rommelig eettentje waar de muren vol A4tje met teksten hangen. Het is een kleurrijk vegetarisch gerecht met een rauw of gebakken ei. Met een pittige saus roer je alles doorelkaar en dan is het mooie foetsie. Maar wel erg smakelijk, Google er maar eens naar.

Nog een tijdje geluisterd naar muzikanten die optraden op het pleintje. Zang en gitaar en de muzikanten wisselden elkaar af. Lekker rustige luistermuziek. En een jongen gaf ons een koffie milkshake (barista). Ik dacht dat het de jongen uit het restaurantje was, maar het was 1 van de muzikanten. Tja, een gesprek is moeilijk maar ze zijn erg vriendelijk die Koreanen.

Zondag 29-9

Via de Paris Baguette zijn we vandaag naar Mungyeong gefietst, 60km. Na enkele km waren we weer op de Hangang fietsroute die we nog een stuk hebben gevolg. Daarna volgen we een andere nationale fietsroute naar het zuiden. Veel over kleine wegen en fietspaden en door mooie natuur. We hebben het Muskushert gezien toen we op een brug stonden en uitkeken over een rivier. Een klein, gedrongen hert en hij sprong in het hoge gras en was niet meer te zien. De 2e helft werd het flink klimmen, 2, 2 en uiteindelijk 5km met stijging tot 10% naar de Ihwaryeong pas op 538 m hoogte. Dat was een hele klim met 28 graden, het zweet gutst van je lijf. Ik heb er ruim 1,5 uur over gedaan met 2x een korte stop. Erwin ging natuurlijk soepeler omhoog en stond dan te wachten.Er rijdt weinig verkeer en de pas is populair bij race/moutainbikers en die waren er volop. Boven is een restaurant en natuurlijk een mooi uitzicht. We hebben er gegeten en daarna volgde een 5km lange afdaling en nog een paar km naar het eindpunt.

In Korea zie je overal bbq restaurants en de Koreaanse bbq is beroemd. Dus wij zijn vanavond zo’n restaurant binnengelopen. In de tafels zitten de bbq met kolen en een gasfles. Dit restaurant had keuze uit runderlappen en speklappen. Op gewicht reken je af. We kozen 2 runderlapjes en 1 grote speklap. Daarbij krijg je dan zo’n 15 bijgerechten en die schaaltjes kun je bijvullen. En een tang en schaar. Het vlees gaat op de bbq en na een tijdje knip je dat in reepjes en laat het nog even liggen. Er liggen verschillende slabladeren bij en je pakt het vlees met bijgerechten en pittig sausje in een of meer slabladeren in. Dit hebben we afgekeken bij andere tafels..... een fles bier erbij en we hebben er heerlijk gegeten.

Maandag 30 september hebben doorgebracht in het provinciale park Mungyeong Saejae. Het ligt 6 km (klimmen!) buiten het dorp. We hebben gisteren genoeg geklommen en dus de lokale bus genomen. De kaartverkoopster spreekt geen woord Engels. Op een kaart hebben we aangewezen waar we naar toe wilden en dat werkt prima. Om half 10 vertrok de bus en 10 minuten later stappen we uit bij het park. Eerst nog ontbijten bij een Starbucks.

Voorbij de ingang van het park is een museum met als thema “oude wegen”. Door dit park loopt zo’n oude weg en in het verleden ging men hierover te voet naar Seoel om daar een staatsexamen af te leggen. Deze weg zou geluk brengen (Mungyeong betekent: “ik krijg goed nieuws”). Het lijkt me toch wel een dag of 10 lopen. Langs deze oude weg zijn 3 poorten. Die zijn ooit gebouwd om te beschermen tegen invallen. Na de 1e poort is een traditioneel dorp gebouwd dat gebruikt wordt om films op te nemen. Op en neer naar de 3e poort is een wandeling van zo’n 4 uur. Er zijn enkele restaurantjes en je loopt lekker in de schaduw langs een riviertje en watervallen. Het is vandaag 29 graden. Terug lopen we nog over het “blote voeten pad”, dat uit diverse keitjes en kiezels bestaat. En daarna met je voeten in het ijskoude water. Je kunt hier nog meer wandelingen maken naar toppen van 1100m, maar dat hebben we niet gedaan. Het park is populair bij de Koreanen. We hebben geen enkele Europeaan gezien.

Verder is dit een streek waar volop boomgaarden met hele grote, rode appels staan en op 12 oktober is hier zelfs een appelfestival. We fietsten er gisteren al doorheen. Het is dus de Betuwe van Zuid Korea en die appels zijn erg lekker.

Bericht uit Chungju

Woensdag 25-9 zijn we van Seoel naar Yangpyeong gefietst, een afstand van 71 km. We fietsen met een routeboekje van de Asian Way of Live. In dat boekje staan etappes (21) beschreven en allerlei uitstapjes. Ook suggesties om te overnachten, eten, winkels, pin etc. staan vermeld. We hebben hier goede ervaringen mee.

De zon schijnt volop, in de middag licht bewolkt. We volgen de Hangang fietsroute langs de brede Han rivier waar we na een paar kruispunten al op terecht komen. Langs dit fietspad kijken we onze ogen uit. Veel fietsers, groepjes wielrenners, ligfietsen, wandelaars/joggers, diverse parken, fitness toestellen, sportvelden, veel bankjes, openbare toiletten, eet- en drinkgelegenheid, eilandjes in de rivier waar concerten worden georganiseerd, kinderen krijgen in de rivier een soort reddings zwemles. We zijn zo’n beetje de enige Europeanen, maar er wordt niet gek opgekeken. 1 keer komt er een man naast Erwin fietsen die vraagt of we elektrische fietsen hebben (nee) en waar we vandaan komen. Op de rivier zit geen echte scheepvaart. Een enkele boot en waterskiër. Het fietspad heeft 2 gescheiden richtingen en een voetpad. Bermen vol lampenpoetsersgras en bloemen. Van de drukke wegen hebben we weinig last; we fietsen veelal lager en onder viaducten door. Links, over het water en rechts voorbij de weg staat nagenoeg allemaal hoogbouw. Na26 km laten we Seoel pas achter ons om nog geen 4 km verder een zusterstad in te fietsen. Ook allemaal hoogbouw, deels nog in aanbouw. Af en toe kruisen we een zijrivier. We steken na ruim 30km de Han rivier over en aan de andere kant komen we op een tot fietspad omgebouwde spoorlijn. Dat fietst altijd lekker. Het wordt ook rustiger met een prachtig uitzicht op de bergen. Met slechts 1 klim over 700m (9%) peddelen we op het gemak naar ons eindpunt. Als we om half 4 bij het Kun Moon motel staan is dat nog te vroeg, na 4 uur is er pas iemand. Dus eerst maar een biertje scoren. En ook daar lijkt het nog te vroeg voor. Er staat toch duidelijk “beer” naast “café”? Er zitten 2 mannen waarvan er 1 wat Engels spreekt en er wordt dus pas na 5 uur bier geschonken! Dan maar een koffie. De Engelssprekende man knoopt een gebrekkig gesprek met ons aan en we lachen om de vertalingen in de app. Hij laat een stuk cheescake bij ons neerzetten. Het motel ligt naast een nachtclub, de kamer is prima, ruim en schoon. We wandelen wat door Yangpyeong. Het is een universiteitstadje en in de buurt zijn winkelstraten en heel veel restaurantjes. We kiezen voor een noodlesoep met een schaaltje dim sum en gebakken vleesreepjes erbij. En ook hier wordt geen bier geschonken.

Donderdag 26-9 een korte afstand, 33 km naar Yeoyu. Wel enkele klimmetjes met een uitschieter van 1 km met 10% stijgen. We volgen ook vandaag de Han rivier over fietspaden en de route gaat mooi tussen de bergen door. Om half 12 zijn we al in Yeoyu en we vinden snel een hotel. De fietsen moeten mee naar de kamer op de 6e verdieping. Ook nu weer een mooie grote kamer met alle luxe. Naast het hotel is een Koreaans restaurant en daar eten we een schaal met gevulde, gestoomde flapjes. Het is erg lekker en we gaan hier vanavond ook eten. Je eet in Korea met ijzeren stokjes die erg glad zijn. In de tafels zit een la waar lepels in liggen, handig!Ook komen er standaard nog schaaltjes bij met wat bijgerechten. Nu was het taugé, uien in soja en kool in een pittige saus. En een pannetje met roerei, gepocheerd. In de middag fietsen we naar de Silleuksa Tempel, een boeddhistische tempel en bedevaartsoord. Door een monnik gebouwd in 580 en door de eeuwen heen vaak verbrand en weer opgebouwd. Dit tempelcomplex is een bezoek waard vanwege een bijzondere bakstenen pagode en een gedenksteen met een van de oudste inscripties in Korea. Verder zijn er nog 2 heel oude bomen; een 500 jaar oude aromatische jeneverbes en een 600 jaar oude ginkgo boom. We komen in gesprek met een Koreaan die 20 jaar terug in Amsterdam is geweest. Hij tipt ons nog dat aan de andere kant van de rivier het graf van een koning te zien is. Wie weet komen we daar morgen langs. We fietsen nog een rondje door de stad. Veel winkeltjes en eethuisjes. Ook nu valt het niet mee om een biertje te drinken. Uiteindelijk zitten we bij de 7/11 super met een 7 café en een terras. Hè, hè!

Het restaurant heeft inktvis als specialiteit, dus dat gaan we proberen. De serveerster reageerde blij verrast dat we er weer waren. Een schaal met groenten in de pittige saus en daarin hele gekookte inktvissen. Je krijgt er een tang en schaar bij waarmee je de inktvis in stukken knipt. Het was erg lekker. De Koreanen drinken koud water of sake erbij. Wij hebben het bij water gehouden.

Vrijdag 27-9

Erwin had nog gegoocheld op de tombes en ze liggen niet op de route. Eigenlijk zijn we er gisteren vlakbij geweest. We zijn er toch voor terug gefietst 10km vv. en het was zeker de moeite waard. Er liggen 2 koningen en hun koninginnen begraven. We konden maar naar 1 deel dat open is voor publiek. Daar staan dan enkele gebouwen, o.a. voor wachters en erachter liggen 2 heuvels. In de hoogste heuvel ligt de koning met eromheen allerlei beelden van o.a. dieren. De lagere heuvel is dan voor zijn vrouw. Het terrein is mooi verzorgd, paden er naar toe en omheen, strak gemaaid gras waar je niet mag lopen. Het was vroeg en erg rustig.

Weer terug in Yeoyu zijn we gaan ontbijten bij de french bakery, die zie je door heel Korea. Daarna fietsen we naar Chungju, een afstand van 63km. We volgen nog steeds het Hangang fietspad en de Han rivier, veel over mooie fietspaden. Soms moeten we om een heuvel heen en fietsen dan over kleine wegen door landbouwgebied om weer uit te komen langs de rivier. Af en toe over een 2baans weg, maar daar zien we maar een enkele auto. We passeren een paar campings en er staan enkele tenten of caravans. Vaak zijn er vlonders gelegd waarop je de tent zet. De fietsers die we zien, een stuk minder op dit stuk, zeggen vriendelijk lachend gedag. Af en toe een klim, maar goed te doen (6-7%). Het was een mooie etappe. Om half 5 zaten we aan een biertje en daarna zijn we naar het Kara Hotel gegaan. We blijven hier 2 nachten. Morgen een uitstapje naar een stuwmeer waar ook de Koreanen in het weekend naar toe gaan.

Groetjes van Hanneke en Erwin.

O ja, gelukkig is de ontsteking weer over!

Bericht uit Seoul

Hoi allemaal,

De reis naar Seoel verliep prima. We waren heel snel door de douane. Op HK AirPort duurde dat veel langer en ook moesten de fietsdozen open omdat ze bij de opslag niet door de X-Rays konden, dus dat was tape kapot snijden en in de dozen kijken wat er inzat (stond er ook op...). In Seoel konden ze ook niet door die X-Rays. Niet liggend en nee, niet staand enook niet schuin. Dat kon je zo wel zien. De schouders werden opgehaald, doos eraf en we konden doorlopen met de fietsen.

We werden opgehaald en in een kleine vrachtwagen reden we naar het Kobos hotel in Seoel. Een klein uur rijden. Het was net na 7 uur en al donker. Bij het hotel staan de dozen bij de ingang. Geen probleem, ze letten erop? We zijn even in de kamer geweest om onze spullen te droppen. Een super luxe kamer op de 9e verdieping. Een badkamer van 4x4 met inloopdouche en bad, automatisch spoelend toilet met verwarmde wc-bril en er staat zelfs scheerschuim. Een ruime kamer, groot bed, tafel met 2 stoelen en bureau met luxe stoel. Zijn we niet gewend! We hebben een rondje gelopen en gegeten in een kiprestaurant waar veel Koreanen zaten en op onze kamer nog thee gezet.

Vandaag hebben we een dag door Seoel gestruind. Volop zon en zo’n 28 graden. We hebben een metrokaart, reizen per metro is eenvoudiger dan per bus. De buslijnen en tijden zijn uitsluitend in het Koreaans wat niet te lezen is. In de metro is alles ook in het Engels vermeld. Seoel heeft 5 paleizen waar koningen hebben gewoond, t.t.v. de Joseon dynastie (1390/1910), met hun hele gevolg, concubines etc. Tussen die paleizen staan moderne hoge gebouwen.

Met de metro zijn we eerst naar het oudste en mooiste paleis gegaan. Helaas bleek dit op dinsdag gesloten. Als we weer terug in Seoel zijn doen we dat vast nog wel. We wandelen door een winkelstraat en gaan de oude Hanok village wijk in. Allemaal smalle straatjes en trappen langs traditionele houten huisjes. Het is niet heel druk en we zien weinig westerse toeristen. Wat opvalt is dat de Koreaanse vrouwen en mannen het leuk vinden om in traditionele kleding hier rond te lopen en elkaar fotograferen. Die kleding kun je huren. In deze wijk ben ik bij een tandarts binnengelopen. Ik heb al 2 dagen last van een ontsteking bij een tand en wil daar eigenlijk wel vanaf. De tandarts begreep dat er een ontsteking zit. Voor mij een bekende probleemtand. Met spuitjes heeft ze waterstofperoxide tussen wortel en tandvlees gespoten en flink gedrukt. Nu maar hopen dat het weggaat. We hebben een vertaalapp, erg handig om voor de zekerheid de vertaling van “ontsteking” te zoeken.

Op deze 1e dag oefenen we om hallo te zeggen in het Koreaans en dat is al lastig genoeg. Maar een paar woorden moet toch wel lukken de komende weken. Vanuit deze wijk wandelen we door naar een ander paleis, Changdeokgung. Dit is het best bewaarde paleis en dateert uit 1412. Het is een groot complex en je mag overal lopen. Er zijn hier veelschoolklassen, de kinderen lopen per klas en dezelfde kleur kleding, wel zo herkenbaar waar ze bij horen. En ook hier Koreanen in traditionele kleding. Heel apart dat zoveel jonge mensen het leuk vinden om in klederdracht rond te lopen terwijl zuid Korea toch ook heel modern is. Nadat we hier alles bekeken hebben wandelen we langs een park en langs een rivier onder straatniveau en zoeken een plek voor een biertje en wat sushi. We gaan terug naar ons hotel om de fietsen uit de dozen te halen en gereed te maken voor morgen. We hebben gegeten bij een Japans restaurant. Erg lekker, een Japanse stijl pannenkoek met zeevruchten en een schaal met gebakken aubergine en andere groenten. Op die pannenkoek (meer een omelet) lagen dunne, doorzichtige velletjes die maar bleven bewegen alsof het levende insecten waren. Dat was het niet hoor. Erwin denkt dat het velletjes van garnalen waren die door de hitte of damp bewogen.

En morgen start dan de fietstocht. We zijn heel benieuwd wat we gaan meemaken, hoe de route is en of we makkelijk een hotel vinden en eten.

En als we hier weer terug zijn gaan we vast nog meer van Seoel zien.

Heel veel groetjes en liefs

Erwin en Hanneke

Bericht uit Hong Kong

Hai vrienden en familie,

De twee dagen Hong Kong zitten erop. In 1e instantie zouden we alleen zuid Korea doen maar omdat we een tussenlanding hadden op Hong Kong besloten we om er 2 dagen te blijven. Immers, we waren er niet eerder geweest en nu we er toch zouden landen...., waarom niet? Later kwamen de berichten over de demonstraties die steeds grimmiger werden en lazen we dat het weekend wel erg druk is en wordt afgeraden. Maar ja, er was al geboekt. Maar we kunnen nu zeggen dat we helemaal nergens last van hadden. Geen protestmars en gewelddadig optreden van politie gezien. Terwijl ons hotel toch op het vaste land van Hong Kong ligt, waar de demonstraties wel waren. Bijkomstig voordeel was dat veel toeristen wegblijven en dat het dus erg rustig was. Geen wachtrijen om naar de Peak te gaan of op de ferry te komen.

En we hebben het heel erg naar ons zin gehad. Hong Kong is de moeite waard. Nou dacht ik altijd dat Hong Kong alleen een stad is, maar dat is niet zo. Je hebt het vaste land, waar o.a. de wijk Kowloon ligt en wij dus verblijven en ertegenover ligt Hong Kong Eiland. Daar kun je met de metro komen, onder de zee door, of met de ferry. Verder zijn er zo’n 260 eilanden! Het is bergachtig en heel groen en ook heel, heel veel wolkenkrabbers die tegen de bergen zijn gebouwd. Spectaculair om te zien. De mensen zijn bijzonder vriendelijk en wijzen je graag de weg als je niet zeker weet hoe je ergens komt. Je kunt ook veel te voet doen, er zijn ingenieus grote wegen aangelegd en vanaf het eiland waar het vliegveld is ga je over een grote brug naar Kowloon. In de stad zijn de voetgangers gescheiden van de wegen door lange loopbruggen die over de wegen gaan. Dan kom je ook heel veel grote winkelgebieden tegen waar je met roltrappen doorheen wandelt en waar airco is, dus lekker koel als het 32 graden is. Alle luxe en superdure merken kom je tegen. Het is ook een schone stad en veel openbare toiletten die ook schoon zijn. Hong Kong eiland is nieuwer, luxer en niet te betalen als je er wilt wonen. Kowloon is duidelijk ouder en heeft veel kleine zaakjes waar van alles te koop is.

Zaterdagochtend om 6 uur zijn we geland en, nadat we de bagage die we niet nodig hadden en de fietsen naar de storage hadden gebracht zijn we met de bus naar Kowloon gegaan, een rit van een uurtje. We hebben gelijk een “octopus” kaart aangeschaft voor het openbaar vervoer. Het OV is prima geregeld, er rijden enorm veel lijnen en zeker elk kwartier.

Rond 9 uur stonden we bij het Evergreen hotel en konden natuurlijk nog niet naar onze kamer. Dus ook daar de2 fietstassen achtergelaten en we zijn eerst koffie gaan drinken met een broodje. Daarna zijn we gaan wandelen naar de Star Ferry. We zijn door het Kowloon park gewandeld en het was er erg rustig. Het is een mooi park, met veel bomen, een zwembad, een vogelpark, kinderspeelterrein, waterpartij met o.a. Flamingo’s. We zijn met de Star Ferry overgestoken naar Hong Kong eiland, ook wel HK centraal. De ferry vaart al sinds 1888 tussen Kowloon en HK centraal op en neer. Je hebt dan een prachtig uitzicht op de wolkenkrabbers en de groene heuvels. Het weer is prachtig, zon, blauwe lucht en dus is ons plan om naar de Victoria Peak te gaan. Nadat we van de ferry af zijn lopen we door een voetgangersgebied dat hoog over de wegen slingert richting de heuvels. We lopen door luxe winkelcentra en komen bij de Peak tram. Dit oude trammetje rijdt hier ook al vanaf 1888 en gaat steil omhoog met behulp van een enkele stalen kabel. In 10 minuten sta je boven en loop je, ook weer via een winkelcentrum en roltrappen omhoog naar een grandioos uitzichtpunt op 428 meter. Je kunt 360 graden rondkijken over alle kanten van Hong Kong. Het is spectaculair. Heel veel wolkenkrabbers. Je ziet dat Hong Kong meer is dan alleen een stad. De wolkenkrabbers en luxe huizen staan tegen de hellingen op. Je ziet de haven, ook niet klein. Nadat we genoten hebben van dit uitzicht zijn we gaan lunchen in een leuk restaurant met terras, heerlijk onder de bomen. De vlinders en libellen fladderen er en je hoort de vogels. Echt Een heerlijke plek. Lekker biertje en sandwich met salade en frietjes. Daarna zijn we nog rond de Peak gaan wandelen. Er loopt een wandelpad van zo’n 3 km met ook weer mooie uitzichtpunten en je loopt heerlijk in de schaduw. Halverwege zijn we op een bank gaan zitten, liggen en even in slaap gevallen. We waren bekaf, weinig geslapen in het vliegtuig en vanaf 6 uur aan het rondstruinen!

Met de bus, ferry en weer een bus zijn we teruggegaan naar ons hotel. Opgefrist en naast het hotel zijn we gaan eten. Gebakken rijst met garnalen en inktvis, gezuurde komkommer en eend erbij. Het was te veel, maar wel erg lekker. We hebben ons best gedaan maar kregen het niet op. We zijn daarna gaan douchen en het licht ging snel uit.

De 2e dag zijn we met de bus naar het eiland Lantau gegaan, ook een rit van een uurtje. Daar zijn we met een kabelbaan van zo’n 6 km over water en heuvels naar de Big Buddha gegaan. Vanuit de kabelbaan kijk je over de Zuid Chinese zee en zie je de brug naar Macau. Die brug verdwijnt in de zee, wordt dan een tunnel, en komt een stuk verder tevoorschijn. Boven kom je dan bij een plek waar natuurlijk veel toeristische snuisterijen te koop zijn. Maar ook hier is het, op de zondag, super rustig. We drinken er cappuccino en wandelen naar het Po Lin Klooster. Het is een prachtig klooster. Oorspronkelijk was het een nederig huis, gebouwd door 3 monniken. Nu is het een grote, belangrijke tempel. En dan is er de grote boeddha, 34m hoog in brons. Daar kom je via een trap met meer dan 260 treden omhoog. Ook staan er beelden van boeddhistische heiligen. Onder het boeddhabeeldzijn 3 verdiepingen waar het leven van boeddha en zijn pad naar verlichting wordt getoond. En er ligt een relikwie van een stuk tand en bot uit zijn hand, beide zijn een rijstkorrel groot en liggen onder een glazen stolp. Je ziet ze niet liggen maar er hangt een foto bij. Het verhaal luidt dat bij zijn crematie boeddha in duizenden stukjes uiteen viel. De 2 stukjes die hier liggen hebben ze uit Sri Lanka gekregen. Daar hebben wij “de tand van boeddha” ook in een tempel gezien. Het verhaal lijkt dus te kloppen. We zijn er gaan lunchen, mie met dumplings en een heerlijke mango/kokos drank. Nadat we alles bekeken en bewonderd hebben zijn we met de bus naar de andere kant van het eiland gegaan en daar op een ferry naar HK centraal gevaren. Dan zie je al die wolkenkrabbers vanaf het water. Ook weer heel indrukwekkend. We mochten niet op het dek staan en de ramen waren erg vuil, dus geen foto’s gemaakt, maar we hebben de herinnering!

In HK zijn we gaan wandelen naar de wijk SoHo en de Man Mo Tempel. Man staat voor God van de literatuur en Mo voor God van de oorlog. In de tempel hangt veel rook. Er hangen enorme wierookspiralen en die branden wekenlang. We zijn na 20.00 uur met de ferry weer naar Kowloon gegaan. Er is dan 3x een lichtshow die je vanaf het water prachtig kunt zien. In Kowloon zijn we nog naar Temple Street gegaan, dat is vlak bij ons hotel. In die straat is een nachtmarkt en daar is van alles te koop en we hebben er nog een biertje gedronken en dumplings gegeten.

Morgen reizen we door naar Seoel. Het vliegtuig vertrekt om half 3 dus we kunnen rustig aan doen.

Nou luitjes, dit was dan het eerst deel van deze reis. We hebben wat gesnoven van Hong Kong en dat is ons uitstekend bevallen.

Heel veel groetjes en tot een volgend bericht.

Erwin en Hanneke

Vertrek naar Zuid-Korea

Hallo allemaal,

Ja, het is weer zover. Wij gaan de Europese grenzen weer over. We gaan een fietstocht maken door Zuid Korea en zijn 5 hele weken weg. Heerlijk. De fietsen zijn in dozen gepakt. Dat was nog een heel gedoe. Paste niet, dus stuur eraf bij mijn fiets. En bij de fiets van Erwin moest het wiel eruit. Maar na 1,5 uur waren ze ingepakt, getapet en konden we gaan inchecken. Het was heel fijn dat buurman Hans ons vanmorgen naar Schiphol heeft gebracht. De trein was lastig omdat we in de spits niet met fietsen erin mogen. Dus nogmaals dank Hans. Om 13.00 uur vliegen we eerst naar Hong Kong en daar gaan we onze fietsen “stallen”. We landen daar morgenvroeg om 6 uur en we gaan eerst 2 dagen Hong Kong bekijken. Wel spannend met de vele protesten en demonstraties, maar we gaan zien of we daar veel last van krijgen. Op maandag vliegen we dan door naar Seoel.

We zullen van tijd tot tijd een bericht plaatsen voor wie ons wil volgen.

Lieve groeten en tot horens,

Erwin en Hanneke

laatste bericht uit Paramaribo

Lieve vrienden en familie,

Gisteren hebben we het fort Zeelandia bezocht waarin het nationaal museum is gevestigd waar je een goed beeld van de geschiedenis van Suriname krijgt. We hebben er op ons gemak rondgelopen. Het is mooi opgezet. Veel info hadden we al gehoord van de gidsen, maar hier krijg je het totale overzicht nog eens. Het fort ligt aan de Surnamerivier en op de binnenplaats kun je je voorstellen dat hier de slaven verhandeld werden. Ook zie je de kogelgaten van de decembermoorden uit 1982. Er is tot op heden nog steeds geen gerechtelijke uitspraak wie hier nu de opdracht voor gegeven had. Tussentijds is getracht de wet te veranderen, waardoor de daders niet meer berecht zouden kunnen worden. Die wet is echter ongeldig verklaard en de procedure loopt nog steeds. Er is ook een museumcafe en een shop. Aan de overkant staat het gebouw waar tentoonstellingen zijn over de verschillende culturen en hun gebruiken. Verder hebben we nog eens door de winkelstraten gelopen. Er zijn maar weinig leuke souveniers te koop.
's-Avonds hebben we onze reis afgesloten met een heerlijk 3-gangendiner in het fort Zeelandia. Dat restaurant wordt aanbevolen in de gids. Het zou, als michelin hier zou komen, wel eens een waardering kunnen krijgen. Nou we hebben er heerlijk gegeten met een wijnarrangement. De prijs is duurder dan in andere restaurants, maar de ambiance, je kijkt uit over de Surinamerivier en ziet grote schepen langsvaren richting zee, is heel romantisch. En die prijs valt in vergelijking met Nederland nog alles mee hoor.

Vandaag zijn we nog een keer over de grote markt en de kruidenmarkt gelopen. Er wordt van alles verkocht, van groenten, fruit, vlees en vis tot potten, pannen en kleding. Voor een markt is het er niet heel druk, je kunt op je gemak er doorheen lopen. Het beeld dat we van Paramaribo hebben is dat het erg rommelig is. Er ligt veel afval, langs de waterkant is het het ergste. Veel stoepen zijn rommelig en kapot en dan loop je op een stuk zand. Er staan mooie koloniale gebouwen, goed onderhouden. Maar er staan zeker zoveel verpauperde panden. Waarschijnlijk is de eigenaar dood of is het van de staat die het niet onderhoud. Omdat er vanaf volgend jaar wegenbelasting moet worden betaald worden enkele asfaltwegen nog opgeknapt. Waar betalen ze anders voor? Ook zijn er mensen die zeggen dat ze niet gaan betalen......
Suriname zou volgens ons veel meer uit het toerisme kunnen halen. Het binnenland heeft veel te bieden.
We drinken ergens koffie en lunchen nog bij Souposo.
Bij Twenty4 douchen we nog en tussen half 2 en 2 uur worden we opgehaald. We zullen dan om half 4 al bij de luchthaven zijn en dan duurt het nog 4 uur voor we vertrekken.

Tja, het zit erop. We hebben een geweldige reis gehad door Suriname en enorm genoten. De natuur is prachtig en we hebben best veel dieren gezien. In deze tijd zijn er weinig bloemen, en dus ook weinig vlinders en slechts 1x een kolibrie's gezien. De mensen zijn super vriendelijk en hebben alle tijd voor een babbeltje. Iedereen is heel relaxed. De temperatuur is continue zo'n 30 graden of meer. Af en toe een plensbui gehad. Kortom, Suriname is een aanrader.

We hopen dat jullie meegenoten hebben en bedankt voor jullie reacties, altijd leuk om wat terug te horen.

Lieve groeten en tot ziens,
Erwin en Hanneke

Bericht vanaf de Coesewijne rivier

Hoi lieve vrienden en familie,

We hebben een 2-daagse kanotocht gemaakt op de bovenloop van de Coesewijne rivier, ook wel de Boven Coesewijne rivier. Deze rivier stroomt door de districten Para en Saramanca. Het is een waterrijk gebied met vloedbossen, zwampen en savannes. Dustin was onze gids en kwam ons 's-morgens om 8 uur ophalen bij Twenty4. We zijn eerst naar Lelydorp gereden waar hij woont om de trailer met kano's achter de Toyota-Landcruiser te haken. De totale rit duurde zeker 3 uur. Eerst asfaltweg, daarna gravelweg en toen nog een heel stuk over zandwegen. Onderweg zijn we nog even gestopt om de lunch te kopen (roti-kip) en we hebben daar nog een koffie gedronken. Daarna hebben we de chaurffeur opgepikt. Hij zal, nadat we gestart zijn, de truck naar het eindpunt rijden en daar zien we hem morgen weer.En we zijn uitgestapt op de plaats waar in 1989 een vliegtuig is neergestort. Daar zat een surinaams voetbal 11-tal in waar ook enkele nederlanders in speelden. Er waren 11 overlevenden. Er staat een monument en er liggen verspreid nog stukken van het vliegtuig. Elk jaar is hier nog een herdenking.
De Savanne herken je aan het witte zand dat er ligt, daaronder (2 tot 3 meter) ligt een harde ondoordringbare laag. Het is dus vruchtbaar en ook hier is oerwoud. Als we starten krijgen we nog een uitleg hoe we scherpe bochten moeten maken met de kano. Das niet zo moeilijk. We zitten in een hele mooie canadese kano met een zachte zitting en rugleuning, zeer ontspannen. Allebij een peddel en we varen af. Ik voorop (voor de snelheid) en Erwin achter (stuurman). We peddelen eerst een stuk stroomopwaarts en zijn dan niet heel ver van de oorsprong. Daar eten we de Roti en dan draaien we terug. In de rivier leven zeekoeien en al aan het begin zien we er twee. Nou ja zien, je hoort een flinke plons en kan als je mazzel hebt een rug zien. Wat je vooral ziet is dat het water, dat zwart is, bruin kleurt van de modder die omhoog komt. Wij hebben ze niet gezien, alleen dat bruine zand. Je kunt ze zien als ze aan de kant, waar soms gras is, komen grazen. Dan komen ze wat meer uit het water. De rivier is meer een brede kreek met links en rechts prachtig groen. Heel divers. En er zijn smalle zijkreken die uitkomen in een moeras-gebied. Ook hier veel roofvogels en drie verschillende ijsvogels. Bijzonder is dat we veel vleermuizen zien, overdag. Ze zitten in half holle boomstammen of gekleefd aan boomstammen die uit het water steken. We zien enkele kleine bruine eendjes, maar die zijn erg schuw. In de buurt is een indianendorp en zij leven van jacht en vooral visvangst. Dat is ook de reden dat de dieren zich niet makkelijk laten zien. Op de 1e dag zien we veel visnetten langs de kanten van de rivier. En in 1 van die netten zit een Anaconda. Dat is een wurgslang en die heeft zichtzelf helemaal verstrikt in het net. Wat gaan we doen? Dustin wil hem bevrijden maar dat lukt niet zonder het net kapot te maken en dat zullen de indianen hem niet in dank afnemen. Hij twijfelt, maar besluit toch om er een scherp mes bij te pakken. Erwin houdt met de peddel 1 kant van het net omhoog. Het is een heel gedoe, want het is toch een flinke slang, van ruim 2 meter en niet ongevaarlijk. Maar Dustin, die voordat hij met Etto ging werken, jager was (hij ving vogels voor de handel!!! Zeer fout), weet wat hij doet. En ja hoor, even later zwemt de Anaconda weg en komt bij een tak in het water even bij. Daarna zwemt ie echt weg. We peddelen heel erg rustig en het is doodstil op het water. Ver weg van de bewoonde wereld. Soms is het wat smaller en liggen er bomen in die we moeten omzeilen. Op een enkele plek heb je een uitzicht. Wel hebben we een flinke bui gehad, zeiknat waren we. Maar als de zon later weer doorbreekt drogen we weer op. En dan komen we bij onze kampplek. We hangen een groot zeildoek op tussen bomen. Met touwen spannen we de punten. Zo wordt het een "open" tent en daaronder komen onze hangmatten met muskietennet. Dustin heeft een hangtent waarin een hangmat zit. Eerst een biertje en casavechips en dan gaan we eten koken. Een soep met zoete casave, ui, knoflook, tomaat en selderie. Later gaan we ook nog een nachttocht over het water maken. We zien kaaimannen. Bij een stappen we uit de kano en staan er in het water vlak bij. Het is maar een kleintje, 50cm, hij ligt in het water aan de kant. Maar zo kunnen we hem wel heel goed bekijken. En in een boomtak ligt een boomboa. En een grote gifkikker. Ja, we zien best wel wat aparte beesten en je denkt dat het misschien gevaarlijk is. Maar Dustin weet heel goed wat hij doet en we voelen ons er prima bij. We varen onder een slapende ijsvogel door. Pas als we onder hem varen vliegt ie toch maar weg. Weer terug bij ons kamp is het tanden poetsen en die hangmat in. Nou en dat slaapt niet heel geweldig hoor. Ik hoor volop muggen, dus de deet ook maar gesmeerd. En dan moet je er 's-nachts ook nog een paar keer uit.... niet heel fijn. Maar we hebben een zonnecel met ledverlichting die feller gaat branden als er beweging is. Tegen 7 uur zijn we uit die hangmatten gekropen. We ontbijten en pakken de hele boel weer in. We hebben tonnetjes en waterdichte kratten. Terwijl Dustin eten maakt voor de lunch gaan Erwin en ik het water op om vogels te spotten. We horen de brulapen, die zitten niet heel ver weg. Er vliegen toekans over en ook 2 papagaaien. En we zien op een dikke boomtak een Satijnaapje. Als we weer terug bij ons kamp zijn, zijn iets verder het bos in een groep capucijnapen. Die apen zitten hoog in het groen, je ziet vooral de bewegende takken. Nog een koffie en dan stappen we in de kano's voor het laatste stuk. Naast al het moois dat we gisteren ook hadden worden we nu ook nog verrast met drie reuzen-visotters. We drijven langzaam erna toe en ik kan goed foto's maken. Ze maken behoorlijk wat herrie. De man en vrouw proberen ons waarschijnlijk weg te krijgen om hun jongen te beschermen. Ze bewegen voor ons uit en het jong zien we niet meer. En dan zien we de ouders ook niet meer. Waarschijnlijk zijn ze onder water langs onze kano's gegaan om terug te gaan naar waar het jong is (of meerdere?). Ook nu hebben we zon en dan weer een flinke plensbui. We komen dus zeiknat aan bij het eindpunt waar de truck op ons staat te wachten. Daar eten we de lunch met de chauffeur, laden de kano's uit en de truck in. We zwemmen nog even in de rivier en trekken droge kleren aan.
Op de terugweg hebben we heel veel plassen water gehad, dat spatte soms hoog op. In die plassen, die er bijna altijd wel zijn, zit ook weer leven. We zagen een kikkerkop-waterschildpad zwemmen in zo'n plas. En we zien ook veel sporen van de Jaguar. Volgens Dustin komt die veel voor in de Savannen.
De chauffeur wordt er uitgezet bij zijn woonplaats. In Lelydorp laten we de trailer achter en bij Twenty4 nemen we afscheid van Dustin die ons geweldig heeft begeleid op deze kanotocht. Een betere gids kun je niet hebben. Hij is bijzonder aardig en weet enorm veel over Suriname en de natuur.
We hebben net de dag afgesloten bij Warung-Manis, een javaans restaurant in de javaanse wijk Blauwgrond in het noorden van Paramarbo. Niet bepaald op loopafstand en dus met de taxi heen en terug.

Lieve groeten van ons,
Erwin en Hanneke

Bericht vanaf Bigi Pan

Hoi vrienden en familie,

Vanmorgen om 8 uur stonden we bij Zus en Zo. Daar zijn we opgehaald door Gerrit die ons de komende 3 dagen mee op pad neemt. We reizen af naar het district Nickerie. Dat ligt tegen Guyana (voormalig Brits Guyana). We rijden in een Toyota Yaris via de districten Saramanca en Coronie. Het is een lange asfaltweg. Paramaribo uit is druk maar daarna is het erg rustig op de weg. We reizen door een vlak gebied. In Saramanca is vooral landbouw; runderen, groente en fruit wordt hier verbouwd en dat gaat voor verkoop naar Paramaribo. Door het hele gebied waren vroeger plantages, met name suikerriet waar rum van werd gestookt. Nu is dat er niet meer. Regelmatig zien we Hindoestaanse tempels. Dit is ook de streek waar de voormalige contractarbeiders uit India en Pakistan leven. Even wat geschiedenis. In 1863 is de slavernij afgeschaft. In Brits Guyana was dat al 15 jaar eerder. Dat afschaffen betekende dat er geen handel meer was. Maar de slaven waren niet vrij. Ze moesten zich "vrijkopen" door nog enkele jaren door te werken op de plantage van de eigenaar die ze gekocht had. Te gek voor woorden maar zo was het. En als de plantage in de bijvoorbeeld 3 jaar die overeengekomen was werd overgenomen door een andere eigenaar kon die een nieuw contract overeenkomen met de slaven. Na 10 jaar was het dan "echt" voorbij en kwam de 1e boot met contractarbeiders uit Pakistan en/of India. Die kwamen werken op een contract voor 5 jaar. Vanuit Brits Guyana kwamen ook contractarbeiders die daar al op contract hadden gewerkt. Na die 5 jaar kon je terug naar je vaderland maar 99% van die mensen is hier gebleven omdat het hier beter was dan in het land van herkomst. Zijn in Paramaribo alle supermarkten in handen van Chinezen, hier worden ze gerund door Hindoestanen.
En Gerrit is een Arowak-indiaan, hij heet ook Zwarte Adelaar. Zijn stam komt uit de streek waar we door gemountainbiked hebben, langs Frans Guyana. Gerrit stopt bij een grote boom, een Woudreus (ik weet de naam niet meer die hier gebruikt wordt), maar Etto had ons ook op deze reuzen gewezen die in heel Suriname voorkomen. Die boom is heilig voor de indianen. Maar ook de Afrikanen beschouwen dit als hun heilige boom, bij gebrek aan de Baobab.
Na het district Saramanca rijden we door Coronie. Dit is een streek waar bijna niemand woont. Het is moerasgebed. We stoppen als we een groep papagaaien in vlucht zien neerstrijken op hoge palmbomen langs de weg. Ze zijn groen met gele kop. Er zijn 9 soorten papagaaien in Suriname. Daarna komen we in het district Nickerie en na 240 km zijn we dan bij het eindpunt waar we eerst lunchen. Rond 2 uur stappen we in een boot, met nog twee Nederlandse stagaieres. En er vertrekt een 2e boot met nog een groepje Nederlanders. We varen over een rivier en na 5 minuten moeten we uitstappen. De boten moeten over een dam waar aan 2 zijden een soort ijzeren trappen omhoog en naar beneden gaat. En dat gaat als volgt: wij uit de boot, de boot neemt een aanloopje en komt tegen de dam tot stilstand. Dan is het met zijn allen de boot over de dam trekken en duwen en daarna gaat ie aan de andere kant het water weer in. Een simpele lier kennen ze niet.....
We varen zo'n 8 km door een smal kanaal met links en rechts zwarte, rode en witte mangrove. De plaatselijke gids die de boot bestuurt kent alle vogels die we zien en wel heel fijn dat hij ze in het Nederlands weet te benoemen. Veel roofvogels, steltlopers, de amerikaanse reuzen ijsvogel, een mooie specht. Erwin doet zijn best om er zo veel mogelijk op de foto vast te leggen, wat lastig is. Ik noteer namen zodat ik thuis kan nagaan wat we nu precies gezien hebben. En ik spot door de verrekijker. We zien ook Doodskopaapjes, maar weer zitten die in het groen en niet te fotograferen. En dan springt er een vis in de boot, tussen onze voeten spettert ie. Ik ben de naam kwijt maar het is een vis die over het water springt. In de modderkanten zien we modderkruipers. We komen ut op een groot meer en zien daar de rode Ibissen, een hele groep en een nog grotere groep Pelikanen en verschillende reigersoorten.
In het meer staat een grote lodge op palen. Hier slapen we vanacht. We worden welkom geheten met cake en watermeloen en installeren ons in onze kamer. Tot half 6 kunnen we hier relaxen. De jongelui gaan er met een plastic kayak vandoor. Wij nemen elk een hangmat en luieren wat.
De lodge heeft slaapplaats voor 40 mensen, per kamer 4 mensen, en dan kunnen er ook nog mensen in hangmatten slapen. Dat lijkt ons erg druk, er zijn 4 toiletten en 2 douchehokjes. Er staan zwarte tanks met water, met een emmer regenwater en een bakje kun je douchen. In het meer is geen goed idee, dat is een en al modder en zeer ondiep.
Om half 6 gaan we in 2 bootjes het meer op, regelmatig loopt de motor vast in de modder en wij zitten voor in de boot voor tegengewicht. We komen bij een grote groep flamingo's, het kunnen er goed 1.000 of meer zijn. En ook de rode ibissen strijken hier neer. Pelikanen en reigers. En zo rond half 7 beginnen de ibissen de bomen op te zoeken voor de nacht. De flamingo's blijven in het water staan. Het is een prachtig gezicht, het felrood van de ibis, het roze van de flamingo en de witte reigers. We maken veel foto's en een film, maar de afstand is best behoorlijk, dus lastig. We varen weer terug, Erwin gooit nog wat dartpijltjes en dan is het eten klaar, rijst, geplozen kip, frietsticks en alfalfa en daarover een bouillon. Om 9 uur maken we nog een nachttocht op het water om te speuren naar slangen. Hiervoor varen we een stuk het kanaal op, de slangen vindt je in bomen. Nou dat viel tegen, geen slang gezien. Wel spinnen en krabben. Weer terug rollen we ons bed in. De lodge waait lekker door, een fan is er niet en ook niet nodig. De hele nacht hoor je het geluid van kletsende Pelikanen.
De volgende ochtend gaaan we rond 10 uur weer het meer op. Nog even langs de flamingo's. De Ibissen en reigers zijn uitgewaaierd over het hele gebied dat zo'n 240 ha groot is. Daarna nemen we een modderbad. In het water zak je tot je knieen in de modder en we smeren ons er mee in. Het zou je 10 jaar jonger moeten maken, ja, ja .... Afspoelen (met modderwater....) en de boot in terug naar de lodge waar we een emmer water vullen voor de "douche". Na de lunch vertrekken we weer terug over het kanaal, de dam weer over (zelfde ritueel) en door over de brede rivier naar de aanlegsteiger waar de auto staat. Bigi Pan is een prachtig gebied en we hebben heel veel vogels gezien en hopelijk houden we er ook een paar mooie foto's aan over.

We rijden via New Nickerie naar de zeedijk waar we de Atlantische oceaan zien nabij een riviermonding. Aan de overkant ligt (voormalig Brits) Guyana. We staan vlak bij het smokkelstrand. Hier worden zowel goederen als mensen gesmokkeld. Maar er is ook veel politiecontrole. De route gaat verder door een streek waar rijst wordt verbouwd, 3 oogsten per jaar. Na 2 keer ploegen, onder water zetten en een 3e keer ploegen wordt per vliegtuig de rijst gezaaid. Dan komen we in Wageningen waar de stichting wederopbouw Wageningen het volledig vervallen dorp weer nieuw leven in probeert te blazen. Vroeger was hier een rijstfabriek en die is al voor een groot deel opgeknapt. De arbeiderswoningen zijn opgeknapt en de mensen komen weer terug. De bedoeling is om hier grootschalig weer rijst te produceren. Er ligt nog heel veel grond dat niet benut wordt en waar vroeger plantages waren. Daarna rijden we door en langs een mooi bebost stuk zien we Toekans, Bruine Capucijnerapen en als het gaat schemeren stoppen we om papagaaien over te zien vliegen vanaf de kust naar de bomen waar ze slapen. Ze vliegen in paartjes en het zijn er wel vele duizenden. Een mooi gezicht. En 1 vliegt er terug, die is zijn vrouwtje vergeten?? En dan wordt het snel donker en we komen tegen half 8 aan bij Linde's lust. Een guesthouse waar we overnachten. Maar eerst douchen en eten, rijst met Surinaamse bruine bonensoep, een salade en lekker fruit. We zijn moe en gaan direct naar bed.

Vanmorgen (zondag 25 november) hebben we heerlijk op het terras ontbeten en met de eigenaresse gesproken. Ze vertelt veel over hoe het leven in Suriname is en wat ze zoal doet. Vroeger heeft ze hier gewerkt voor het ministerie van onderwijs. Is daarna terug naar Nederland gegaan met haar Surinaamse man en 8 jaar geleden zijn ze toch weer teruggekomen en hebben hier 2 ha grond gekocht. Een prachtig huis in koloniale stijl gebouwd en ze kunnen hier 14 gasten ontvangen. Ze hebben 5 honden en een kat, schapen, kippen voor eieren en slachtkippen. In de tijd dat wij er zitten komen 2 mensen aan de poort om een slachtkip te kopen. Ze heeft een tuinman die er elke dag werkt en allerlei klusjes doet. We krijgen een rondwandeling over het terrein. Er staan 200 citrusbomen, sinaasappel en lemoen, groenten en kruiden. We gaan op zoek naar 2 lammeren die ze kwijt is. 1 vinden we al snel, doodgebeten door een hond. Tja, ze wil voor de lammeren een apart hok maken. Daarna drinken we nog een koffie en tegen 11 uur rijden we door naar Groningen waar de onafhankelijkheidsdag gevierd wordt. Daar is een braderie, eet en drinktentjes, en er treden muziekgroepen op. Het officiele defile is pas om 4 uur vanmiddag dus dat kunnen we niet meemaken. We eten er Roti Dok (eend) en vertrekken richting Paramaribo. Onderweg hebben we nog 2 bezoekjes op het programma staan. Eerst naar een luiaard opvancentrum en daarna naar een vogelpark. De luiaardopvang is een mooi concept. De dieren die worden gebracht worden zsm weer terug in het wild geplaatst. Er zitten er nu maar drie 2 twee-teenluiaarden (nachtdieren) en 1 drieteenluiaard. Het zijn hele aandoenlijke dieren en ze worden beschermd omdat ze bijzonder zijn. Ze leven door heel Suriname, de beide Guyana's en een stukje Brazilie en Mexico. Verder komen ze niet voor. We weten nog weinig van deze dieren dus er wordt ook onderzoek gedaan. De broer van de oprichtster weet er heel veel over te vertellen, zeer interessant. Er worden ook Miereneters en Gordeldieren opgevangen, maar die waren er nu niet.
Bij het vogelpark hadden we een wat dubbel gevoel. Het is een dierenpark, er worden ook dieren opgevangen (bijv. apen die als huisdier zijn gehouden) en er worden ook vogels verhandeld. Zo zitten er kooien vol met Ara's en een kooi vol papagaaien. De handel is wel beperkt. Van sommige soorten mogen er b.v. maar 10 worden geexporteerd. De rest zou dan weer worden vrijgelaten. Maar of dat echt gebeurd, we vragen ons het af. En dan rijden we door naar Paramaribo waar Gerrit ons afzet bij Twenty4. We nemen afscheid en settelen ons voor 1 nachtje. Morgen gaan we aan ons laatste tripje beginnen, een kanotocht. Dadelijk gaan we eten bij Souposo, lekker dichtbij.

Lieve groet en tot een volgend bericht,
Erwin en Hanneke